Ludwik Habuda
Ludwik Habuda (ur. 2 stycznia 1945 r. w Dąbrówce) – polski prawnik, politolog, specjalizujący się w ekonomii, naukach o zarządzaniu, organizacji i zarządzaniu, psychologii zarządzania; nauczyciel akademicki związany z uczelniami we Wrocławiu, Opolu i Częstochowie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: organizacja i zarządzanie | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1973 |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Wrocławski |
Życiorys edytuj
Studia wyższe odbył na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytecie Wrocławskiego, uzyskując w 1968 roku tytuł magistra prawa. Bezpośrednio po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Zakładzie Prawa Pracy Uniwersytetu Wrocławskiego. Następnie w latach 1969-1974 był zatrudniony w Zakładzie Prakseologii PAN w Warszawie, gdzie w 1973 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy pt. Zasada jednolitości kierowania jednostką organizacyjną na przykładzie wydziału w systemie PRN, napisanej pod kierownictwem Stanisława Kowalewskiego. W 1975 roku wrócił do Wrocławia, gdzie został adiunktem w Instytucie Nauk Politycznych UWr. W latach 1983-1988 był pracownikiem Instytutu Kształcenia Nauczycieli. Potem zrezygnował z pracy na uczelni, zatrudniając się w Wilkplast Rudnik sp. z o.o. (do 1994 roku), a następnie w Elektrowni Opole[2]. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1996 roku na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego na podstawie monografii pt. Partycypacja w systemie politycznym Polski realnego socjalizmu
Od 1997 roku ponownie wykłada w Instytucie Politologii UWr. W 2000 roku otrzymał tam stanowisko profesora nadzwyczajnego. W 2003 roku uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych, a niedługo potem stanowisko profesora zwyczajnego[2]. Poza Uniwersytetem Wrocławskim wykładał jeszcze na Politechnice Opolskiej, gdzie kierował Katedrą Nauk o Zarządzaniu oraz był prodziekanem ds. studenckich na Wydziale Zarządzania i Inżynierii Produkcji oraz w Katedrze Prawa Administracyjnego Akademii Polonijnej w Częstochowie[3]. Pracuje jeszcze na Uniwersytecie Opolskim, gdzie od 2005 roku kieruje Katedrą Badań Współczesnych Problemów Śląska[4]. W 2012 roku został zwolniony ze stanowiska profesora Instytutu Politologii Uniwersytetu Opolskiego.
Dorobek naukowy edytuj
Opublikował ponad 95 pozycji naukowych, w tym 6 monografii. Jego zainteresowania naukowo−badawcze koncentrują się wokół problematyki organizacji i zarządzania, organizacji administracji, ustroju politycznego oraz prakseologii. Do jego ważniejszych publikacji należą[5]:
- Strukturalne determinanty racjonalności decyzji w administracji gminnej i miejsko-gminnej, Wrocław 1981.
- Raport w sprawie zapotrzebowania na nauczycieli przedmiotów ogólnokształcących do roku 1995 w Makroregionie Południowo-Wschodnim, Kraków 1987.
- Administracja i polityka : proces decyzyjny w administracji publicznej, Wrocław 2000.
- Rządzący rządzeni : totalitaryzm w stosunkach władzy w PRL, Opole 2001.
- Zarządzanie przedsiębiorstwem : problemy wybrane, Opole 2002.
- Transformacyjne decyzje i decyzyjne procesy, Wrocław 2005.
- Od PRL do Trzeciej Rzeczypospolitej : liberalna demokracja i wolnorynkowa gospodarka : dlaczego i jakie?, Opole 2006.
- Prawa i Sprawiedliwości Rzeczpospolita Polska : aksjologia, ustrój, uprawianie polityki, obywatelskie społeczeństwo, Opole 2010.
Życie prywatne edytuj
Ludwik Habuda jest żonaty. Jego żona jest z wykształcenia chemikiem. Mają razem dwóch synów: Adama, doktora prawa i Bartłomieja, politologa. Interesuje się historią i muzyką[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Prof. dr hab. Ludwik Habuda, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-04-02].[martwy link]
- ↑ a b c Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 9, Nr 9 (90), wrzesień 2003, s. 30.
- ↑ Prof. Ludwik Habuda, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-04-02].[martwy link]
- ↑ Informacja na stronie Instytutu Politologii UO. politologia.uni.opole.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. [on-line] [dostęp: 1.04.2012]
- ↑ Dane na podstawie katalogu Biblioteki Narodowej w Warszawie.