Ludwik II (cesarz)
Ludwik II (ur. ok. 825, zm. 12 sierpnia 875 niedaleko Ghedi, prow. Brescia) – najstarszy syn Lotara I, ostatni z włoskiej linii Karolingów, król Włoch od 844, cesarz rzymski od 855.
| ||||
![]() | ||||
Król Włoch | ||||
Okres |
od 855 (koregent od 844) | |||
---|---|---|---|---|
Poprzednik | ||||
Następca | ||||
cesarz rzymski | ||||
Okres | ||||
Poprzednik | ||||
Następca | ||||
Król Prowansji | ||||
Okres | ||||
Poprzednik | ||||
Następca | ||||
Król Dolnej Burgundii | ||||
Okres | ||||
Poprzednik | ||||
Następca | ||||
Dane biograficzne | ||||
Dynastia | ||||
Data urodzenia |
ok. 825 | |||
Data śmierci | ||||
Ojciec | ||||
Matka | ||||
Żona | ||||
Dzieci |
Gisla |
Przed 5 października 851 poślubił Engelbergę (zm. ok. 900). Miał z nią córki Gizelę, ksienię w Brescii, oraz Irmgardę, żonę Bozona, króla Dolnej Burgundii.
Po jego śmierci państwo wraz z tytułem cesarskim przypadło w udziale jego stryjowi Karolowi II Łysemu. Pochowany w krypcie mediolańskiej bazyliki św. Ambrożego.
BibliografiaEdytuj
- Dworzaczek W., Genealogia, Warszawa 1959, tablica 42.
Kontrola autorytatywna (osoba):