Władcy Burgundii
Królowie Burgundów (koniec IV wieku – 532) edytuj
- ?–407 – Gebicca
- 407–411 – Godomar I
- 407–411 – Giselher
- 407–436 – Gunther
- 436–473 – Gunderyk
- 473–480 – Chilperyk I
- 473–516 – Gundobad (w Lyonie)
- 473–493 – Chilperyk II (w Valence)
- 473–486 – Gundomar (w Vienne)
- 473–486 – Godigisel (w Genewie)
- 516–523 – Zygmunt I Święty
- 523–534 – Godomar II
W latach 532-534 doszło do podboju państwa Burgundów przez Merowingów.
Królowie Burgundii w Państwie Franków (534–855) edytuj
Merowingowie edytuj
- 534 – 558 – Childebert I
- 534–548 – Teodebert I
- 534–561 – Chlotar I (od 558 w całej Burgundii)
- 561–592 – Guntram I
- 592–595 – Childebert II
- 595–613 – Teuderyk II
- 613 – Sigebert II
W latach 613-751 Burgundia była w unii z Neustrią, a od 691 w ramach całego państwa Franków
- 613–629 Chlotar II
- 629–639 – Dagobert I
- 639–658 – Chlodwig II
- 658–673 – Chlotar III
- 673 – Teuderyk III
- 673–675 – Childeryk II
- 675–691 – Teuderyk III
- 691–695 – Chlodwig IV
- 695–711 – Childebert III
- 711–715– Dagobert III
- 715–721 – Chilperyk II
- 720–737 – Teuderyk IV
- 737–743 – bezkrólewie – rządy majordoma Karola Młota (do 741) a następnie współrządy (741–743) jego dwóch synów Pepina Małego i Karlomana – również majordomów – bez króla
- 743–751 – Childeryk III
Karolingowie edytuj
- 751–768 – Pepin Krótki
- 768–771 – Karloman
- 771–814 – Karol Wielki
- 814–840 – Ludwik I Pobożny
- 840–855 – Lotar I
Po śmierci Lotara I w 855 wraz z podziałem jego ziem pomiędzy trzech synów, podzielona została również Burgundia.
Królowie Górnej Burgundii (855–933) edytujKarolingowie edytuj
Welfowie edytuj |
Królowie Dolnej Burgundii (Prowansji) (855–933) edytujKarolingowie edytuj
Dynastia Bosonidów edytuj
|
W 933 Rudolf II z Górnej Burgundii przejmuję władzę w Dolnej Burgundii, jednocząc całą krainę w królestwo Arelatu.
Królowie Burgundii (Arelat) (933–1032) edytuj
Welfowie edytuj
- 933–937 – Rudolf II
- 937–993 – Konrad I Spokojny
- 993–1032 – Rudolf III Próżniak
Królowie Burgundii w ramach Świętego Cesarstwa (1032–XIV wiek) edytuj
Dynastia salicka edytuj
- 1032–1039 – Konrad II
Władcy po 1039 edytuj
Od 1032 Burgundia zostaje włączona do Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a każdorazowy cesarz miał prawo do korony burgundzkiej. Ostatnim koronowanym królem Burgundii był cesarz Karol IV Luksemburski. Za symboliczny koniec Królestwa Burgundii uznaje się 1378 rok, w którym to cesarz Karol IV mianował Delfina Francji Karola Walezjusza stałym wikariuszem resztek cesarskich dóbr w Burgundii. Cesarze Rzymscy pozostali tytularnymi władcami Burgundii do końca Rzeszy w 1806 roku.
Hrabiowie Burgundii (867–1678) edytuj
Książęta Burgundii (880–1477) edytuj
Dynastia Autun edytuj
- 880–921 – Ryszard I Prawodawca, książę od 918
- 921–923 – Rudolf I Burgundzki
- 923–952 – Hugo Czarny (hrabia Burgundii 921-952)
Robertynowie edytuj
- 952–955 – Hugo Wielki
Dynastia Autun edytuj
- 955–956 – Gilbert z Chalon
Robertynowie edytuj
- 956–965 – Otton; syn Hugona Wielkiego, ks. Francji
- 965–1002 – Odo (Henryk Wielki); syn Hugona Wielkiego, ks. Francji
Dynastia Ivrei edytuj
- 1002–1004 – Otto Wilhelm (hrabia Burgundii 982–1026)
W latach 1004–1016–do Królestwa Francji.
Kapetyngowie (dynastia burgundzka) edytuj
- 1016–1032 – Henryk I
- 1032–1076 – Robert I
- 1076–1079 – Hugo I
- 1079–1103 – Odo I Rudy
- 1103–1143 – Hugo II
- 1143–1162 – Odo II
- 1162–1192 – Hugo III
- 1192–1218 – Odo III
- 1218–1271 – Hugo IV
- 1271–1306 – Robert II
- 1306–1315 – Hugo V
- 1315–1349 – Odo IV
- 1349–1361 – Filip I z Rouvres
dynastia burgundzka (linia boczna Walezjuszów) edytuj
- 1361–1363 – Jan II Dobry
- 1363–1404 – Filip II Śmiały (również hrabia Burgundii od 1384)
- 1404–1419 – Jan II bez Trwogi (również hrabia Burgundii)
- 1419–1467 – Filip III Dobry (również hrabia Burgundii)
- 1467–1477 – Karol I Zuchwały (również hrabia Burgundii)
W 1477 ziemie Księstwa Burgundii przyłączone do Francji.
Tytularni książęta Burgundii (1477–1795) edytuj
Po śmierci Karola Zuchwałego jego córka, mimo że utraciła ziemię księstwa Burgundii, nadal tytułowała się księżną Burgundii. Podobnie robili wszyscy jej następcy, używali tytułów księcia i hrabiego Burgundii (będącego w unii z Księstwem w latach 1384-1678).
dynastia burgundzka (linia boczna Walezjuszów) edytuj
- 1477–1482 – Maria I
- 1477–1482 – Maksymilian I (koregent, późniejszy Cesarz Rzymski)
Habsburgowie edytuj
- 1482–1506 – Filip VI Piękny
- 1506–1556 – Karol II
- 1556–1598 – Filip VII
- 1598–1621 – Izabela Klara Eugenia i Albrecht
- 1621–1665 – Filip VIII
- 1665–1700 – Karol III
Burbonowie edytuj
- 1700–1706 – Filip IX
Habsburgowie edytuj
- 1706–1740 – Karol IV
- 1740–1780 – Maria II
- 1740–1765 – Franciszek I (koregent)
Dynastia habsbursko-lotaryńska edytuj
- 1780–1790 – Józef I
- 1790–1792 – Leopold I
- 1792–1795 – Franciszek I
1795 – utrata na rzecz Francji.