Ludwik Józef de Bourbon-Condé

Ludwik Józef de Bourbon-Condé, fr. Louis Joseph de Bourbon (ur. 9 sierpnia 1736 w Paryżu, zm. 13 maja 1818 tamże) – książę de Condé w latach 17401818.

Ludwik Józef de Bourbon-Condé
Ilustracja
Wizerunek herbu
podpis
Książę Condé
Okres

od 1740
do 1818

Poprzednik

Ludwik IV

Dane biograficzne
Dynastia

Kondeusze

Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1736
Paryż

Data i miejsce śmierci

13 maja 1818
Paryż

Ojciec

Ludwik IV Henryk de Bourbon-Condé

Matka

Charlotta Hesse-Rotenburg

Żona

Charlotta de Rohan-Soubise

Dzieci

Ludwik Henryk
Louiza Adelajda

Odznaczenia
Order Ducha Świętego (Francja) Order Świętego Michała (Francja)

Życiorys

edytuj

Był jedynym synem Ludwika IV Henryka, księcia de Condé, i Karoliny Hesse-Rotenburg (Charlotty lub Caroliny). Ludwik Józef zajmował ważne stanowisko na francuskim dworze królewskim - był Zarządcą Domu Królewskiego. Był również zarządcą Burgundii i generałem armii francuskiej.

3 maja 1753, w Wersalu Ludwik Józef ożenił się z Charlottą de Rohan-Soubise (17371760), córką Karola de Rohan, księcia de Soubise, księcia de Rohan-Rohan (17151787). Para miała 3 dzieci:

Podczas rewolucji francuskiej został on zmuszony do opuszczenia ojczyzny, w ten sposób uniknął więzienia i procesu. Jego decyzja okazała się słuszna, ponieważ podczas terroru Jakobinów wszyscy Burbonowie, którzy zostali we Francji, zostali aresztowani (nawet sam Filip Egalité, książę Orleanu, który popierał rewolucjonistów, został zgilotynowany w 1793).

Ludwik Józef spędził wygnanie w Anglii, gdzie w 1798 lub 1808 ożenił się po raz drugi, z Marią Katarzyną de Brignole-Sale (17371813), inną emigrantką, byłą żoną Honoriusza III Grimaldi, księcia Monako.

Ostatecznie w 1814 Ludwik Józef powrócił do ojczyzny razem z królem Ludwikiem XVIII. Zmarł tam w 1818, w wieku 82 lat.