Ludwinów (powiat konecki)

Ludwinówosada leśna w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Gowarczów[2][3].

Ludwinów
osada leśna
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

konecki

Gmina

Gowarczów

Strefa numeracyjna

48

Tablice rejestracyjne

TKN

SIMC

0620607[2]

Położenie na mapie gminy Gowarczów
Mapa konturowa gminy Gowarczów, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Ludwinów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Ludwinów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ludwinów”
Położenie na mapie powiatu koneckiego
Mapa konturowa powiatu koneckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ludwinów”
Ziemia51°15′18″N 20°29′21″E/51,255000 20,489167[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Historia edytuj

Ludwinów to dawna wieś. W latach 1867–1954 należał do gminy Gowarczów w powiecie koneckim, początkowo w guberni kieleckiej, a od 1919 w woj. kieleckim[4][5]. Tam 4 listopada 1933 wszedł w skład gromady o nazwie Józefów w gminie Gowarczów, obejmującą oprócz Ludwinowa także wieś Józefów i folwark Ludwinów[5]. 1 kwietnia 1939 wraz z główną częścią powiatu koneckiego został włączony do woj. łódzkiego[6].

Podczas II wojny światowej włączony do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski), nadal jako część gromady Józefów w gminie Gowarczów, liczącej w 1943 roku 251 mieszkańców[7]. Po wojnie początkowo w województwie łódzkim, a od 6 lipca 1950 ponownie w województwa kieleckim[8], w gminie Gowarczów w powiecie koneckim[9].

Likwidacja Ludwinowa wiąże się z istnieniem w okolicy od końca XIX wieku poligonu wojskowego Barycz. Na początku lat 1950. został on rozbudowany i wówczas z tych terenów wysiedlono mieszkańców wsi: Budki, Eugeniów, Gąsiorów, Gródek, Huta (Stara), Januchta, Józefów, Kacprów, Ludwinów, Stefanów, Wola Nosowa i Zapniów. Jednak już na przełomie lat 50. i 60. poligon zlikwidowano, a 1 stycznia 1959 r. utworzono na tym terenie Nadleśnictwo Barycz[10], którego głównym celem było zalesienie ponad 4000 ha terenów byłego poligonu[11].

Dzisiaj na terenie lasu w miejscu dawnych zabudowań znajdują się resztki fundamentów, a w miejscowości Brzeźnica krzyż i pamiątkowe tablice z 2005 roku. Tablica po lewej stronie poświęcona jest leśnikom i robotnikom leśnym pracującym tutaj w latach 1960–1975, natomiast tablica po prawej stronie mieszkańcom wsi, którzy mieszkali na tych terenach przed wysiedleniem[11].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 199390
  2. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  3. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. M.P. z 1926 r. nr 19, poz. 55.
  5. a b Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 29, poz. 184.
  6. Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240.
  7. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
  8. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255.
  9. Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
  10. Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego Nr 365 z dn. 10 listopada 1958 r.
  11. a b Historia nadleśnictwa Barycz.

Linki zewnętrzne edytuj