Mała Ślęza

Mała Ślęza
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
	Rzeka
Długość	40,7 km
	Źródło
Miejsce	północno-zachodni stok Babiej Góry na Wzgórzach Dobrzenieckich powyżej miejscowości Ciepłowody
Wysokość	324 m n.p.m.
Współrzędne	50°39′02″N 16°52′42″E/50,650556 16,878333
	Ujście
Recypient	Ślęza
Miejsce	w okolicy Bartoszowa
Współrzędne	50°53′06″N 16°58′48″E/50,885000 16,980000
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego źródło ujście
	Położenie na mapie Polski źródło ujście

Mała Ślęza (niem. Kleine Lohe) – rzeka w Polsce, prawy, największy dopływ Ślęzy w dorzeczu Odry, jedna z dłuższych rzek Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich. Długość Małej Ślęzy wynosi 40,7 km.^[1]

Przebieg

Źródła rzeki położone są na wysokości 325 m n.p.m. na północno-zachodnim stoku Babiej Góry na Wzgórzach Dobrzenieckich, w okolicy wsi Kobyla Głowa. Zasadniczy kierunek biegu rzeki jest północno-zachodni, w dolnym biegu rzeka płynie południkowo, równolegle do Wzgórz Dobrzenieckich, w środkowym biegu skręca w kierunku północno-wschodnim, w górnym biegu w okolicach miejscowości Górzec, dużym zakolem skręca na północny zachód i płynie w kierunku ujścia do Ślęzy, do której uchodzi w okolicy miejscowości Bartoszowa. Jest to rzeka zbierająca wody ze wschodnich zboczy Wzgórz Dobrzenieckich, zachodnich zboczy Wzgórz Lipowych i Równiny Wrocławskiej. Rzeka w większości swojego biegu nieuregulowana.

Dopływy:

Żelowicka Struga
Janowicki Potok

Historia

Groźna powódź spowodowana przez rzekę miała miejsce w lipcu 1997.

Nazwę Mała Ślęza ustalono urzędowo w 1951 roku, zastępując niemiecką nazwę Kleine Lohe^[2].

W pierwszej dekadzie XXI wieku planowano w ramach programu małej retencji budowę w rejonie Maleszowa zapory wodnej o wysokości 11,11 m i długości 338 m. Utworzony zbiornik retencyjny miał mieć pojemność użytkową 2,3 mln m³ i pojemność całkowitą 5,6 mln m³^[3].

Miejscowości nad Małą Ślęzą

Przypisy

↑ Encyklopedia. [dostęp 2012-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-30)].
↑ M.P. z 1951 r. nr 62, poz. 825, s. 819) Zarządzenie nr 115 Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 1951 r.
↑ A.A. Balajweder A.A., J.J. Kowalski J.J., Stateczność zapory ziemnej zbiornika wodnego posadowionej na podłożu gruntów słabych, „Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich”, 08/1, 2010 [dostęp 2022-12-28] .

Bibliografia

A.Kwiatkowska, M.Brzeziński; Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie: mapa turystyczna,Skala 1:60 000; Wyd.:P.P.W.K.; Warszawa, Wrocław; 1984; Nr bibl. Nar. PB 3190/84

Linki zewnętrzne

Dorzecze Odry. nettax.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)].

[1] Encyklopedia. [dostęp 2012-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-30)].

[2] M.P. z 1951 r. nr 62, poz. 825, s. 819) Zarządzenie nr 115 Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 1951 r.

[3] A.A. Balajweder A.A., J.J. Kowalski J.J., Stateczność zapory ziemnej zbiornika wodnego posadowionej na podłożu gruntów słabych, „Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich”, 08/1, 2010 [dostęp 2022-12-28] .

[1]

[2]

[3]