Makowice (województwo dolnośląskie)

wieś w województwie dolnośląskim

Makowicewieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Świdnica.

Makowice
wieś
Ilustracja
Pałac
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

świdnicki

Gmina

Świdnica

Liczba ludności (2022)

229[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

58-100[3]

Tablice rejestracyjne

DSW

SIMC

0856161

Położenie na mapie gminy wiejskiej Świdnica
Mapa konturowa gminy wiejskiej Świdnica, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Makowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Makowice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Makowice”
Położenie na mapie powiatu świdnickiego
Mapa konturowa powiatu świdnickiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Makowice”
Ziemia50°48′31″N 16°30′20″E/50,808611 16,505556[1]

Podział administracyjny edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia edytuj

 
Rittergut Schwengfeld

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w dokumencie lokacyjnym z 1283 r. pod nazwą Swenkinfeld. W XIII–XIV w. siedziba rodu von Swenkfeld, z którego wywodził się m.in. słynny inkwizytor wrocławski, dominikanin, Jan von Swenkfeld (Schwenckfeld). W 2. połowie XIV w. wieś przeszła w ręce rycerskiego rodu Czettryców. Od XV w. właściciele wsi zmieniali się często, wreszcie w 1840 r. Makowice stały się własnością kupieckiej rodziny Webskych z Głuszycy.

W 1870 r. wieś liczyła ponad trzydzieści domów, miała 2 młyny, kościół katolicki i szkołę. Areał gruntów należących do majątku wynosił 1047 mórg.

Zabytki edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[4]:

  • kościół filialny pw. św. Katarzyny, gotycki z XV w., 1596 r., 1712 r.; zbudowany na planie krzyża greckiego, wzmiankowany już w roku 1372, a w swej obecnej postaci pochodzący z pierwszej połowy XV w. Wewnątrz zawiera piękne renesansowe epitafia oraz cenny, również renesansowy, ołtarz Ukrzyżowania (boczny). Obok kościoła pałac z XVII w., przebudowany w latach 70. XIX wieku w wersji neorenesansowej
  • zespół pałacowy:
    • pałac, z początku XVII w., 1875 r. w stylu francuskiego neorenesansu
    • park, z XVII-XIX w.
    • cmentarz rodowy, z XIX w.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 75819
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-03].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 768 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 166. [dostęp 2012-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].

Bibliografia edytuj

  • M. Treblin, Beiträge zur Siedlungskunde im ehemaligen Fürstentum Schweidnitz, Breslau 1908
  • J. Pilch, Leksykon zabytków Dolnego Śląska, Warszawa 2005
  • Masyw Ślęży, Równina Świdnicka, Kotlina Dzierżoniowska, Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 20, praca zbiorowa pod red. M. Staffy, Wrocław 2005
  • Rezydencje ziemi świdnickiej, zespół redakcyjny: W. Rośkowicz, S. Nowotny, R. Skowron, Świdnica 1997, s. 73.