Marek Karakoz
Marek Trofimowicz Karakoz, ros. Марк Трофимович Каракоз (ur. 11 stycznia?/24 stycznia 1903 w Kijowie, zm. 1991 w Moskwie) − generał dywizji Wojska Polskiego i generał porucznik Armii Radzieckiej.
| |
 generał dywizji
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1921−1944 (Armia Czerwona) |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
d-ca dywizji piechoty |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
                         
| |
Życiorys edytuj
Ukrainiec[1]. Od 1921 w Armii Czerwonej, ukończył kurs dowodzenia, uczestnik wojny domowej w Rosji. W 1936 ukończył Akademię Wojskową im. M. Frunzego. W 1942 dowódca dywizji piechoty na froncie niemieckim. Od 1943 generał. Od 1944 zastępca dowódcy 1 Armii WP do spraw liniowych. Przeszedł z nią jej szlak bojowy do 1945. Po wojnie został p.o. dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego. W 1946 powrócił do armii radzieckiej.
Wykształcenie edytuj
- Kurs dowodzenia
- Akademia Wojskowa im. Michaiła Frunzego w Moskwie.
Życie prywatne edytuj
Do końca życia mieszkał w Moskwie. Był żonaty z Marią Jakowlewną Kołczakowską. Małżeństwo miało dwie córki[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari (11 maja 1945)[3]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal za Warszawę 1939–1945
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
- Medal „Za udział w walkach o Berlin”
- Brązowa Odznaka „Na Straży Pokoju”
- Order Lenina (ZSRR)
- Order Czerwonego Sztandaru (ZSRR) − trzykrotnie
- Order Kutuzowa I klasy (ZSRR)
- Order Czerwonej Gwiazdy (ZSRR)
- Medal „Za zasługi bojowe” (ZSRR)
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” (ZSRR)
- Medal 100-lecia urodzin Lenina (ZSRR)
- Medal „Za obronę Kaukazu” (ZSRR)
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR)
- Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR)
- Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR)
- Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR)
- Medal „Za zdobycie Berlina” (ZSRR)
- Medal „Za wyzwolenie Warszawy” (ZSRR)
- Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” (ZSRR)
- Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” (ZSRR)
- Medal jubileuszowy „60 lat Sił Zbrojnych ZSRR” (ZSRR)
- Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” (ZSRR)
Przypisy edytuj
- ↑ Stawecki 2010 ↓, s. 193.
- ↑ Janusz Królikowski: Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, t. II: I–M, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010, s. 156
- ↑ Uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 11 maja 1945 za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą. Odznaczenia Generałów Wojska Polskiego przez Prezydium Krajowej Rady Narodowej. „Polska Zbrojna”, s. 1, 12 maja 1945. Por. Kazimierz Konieczny, Henryk Wiewióra: Karol Świerczewski Walter. Zbiory Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Warszawa: Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”, 1971, s. 263.
Bibliografia edytuj
- Henryk P. Kosk, Generalicja polska: popularny słownik biograficzny, tom I, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1998, ISBN 83-87103-55-1 (tu błędna data śmierci − 1970)
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943−1990, tom II: I−M, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010, s. 154−156, ISBN 978-83-7611-801-7 (z fotografią)
- Piotr Stawecki: Generałowie polscy. Zarys portretu zbiorowego 1776-1945. Wyd. 1. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, BELLONA SA, 2010. ISBN 978-83-7545-177-1.