Maria Nurowska
polska powieściopisarka i nowelistka
Maria Nurowska (ur. 3 marca 1944 w Okółku na Suwalszczyźnie, zm. 3 lutego 2022[1]) – polska powieściopisarka i nowelistka.
Data i miejsce urodzenia |
3 marca 1944 |
---|---|
Data śmierci |
3 lutego 2022 |
Zawód, zajęcie |
pisarka |
Życiorys
edytujAbsolwentka filologii polskiej i słowiańskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1974)[2]. Debiutowała na łamach tygodnika „Literatura”[3]. Była członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Była bohaterką filmu dokumentalnego Świat Marii (2008), który stworzył jej wnuk, Maciej Raczyński[4].
Mieszkała w Bukowinie Tatrzańskiej[4].
Twórczość
edytuj- Małżeństwo Marii Kowalskiej – sztuka teatralna (dramat)
- Przerwa w podróży – sztuka teatralna
- Nie strzelać do organisty – opowiadania (1975)
- Moje życie z Marlonem Brando (1976)
- Po tamtej stronie śmierć (1977)
- Wyspa na lądzie (1979) – pierwsza powieść dla młodzieży
- Reszta świata (1981) – druga powieść dla młodzieży
- Kontredans (1983)
- Sprawa honoru (1983)
- Innego życia nie będzie (1987)
- Postscriptum (1989)
- Hiszpańskie oczy (1990)
- Listy miłości (1991)
- Panny i wdowy – Saga: Zniewolenie (1991), Zdrada, Poker (1991), Piołun (1992), Czyściec (1992). Drugą wersją sagi „Panny i wdowy” jest dwutomowy „Wiek samotności”, o akcji doprowadzonej do roku 1991.
- Gry małżeńskie (1994)
- Rosyjski kochanek (1996)
- Wiek samotności (1996) – rozwinięta wersja sagi „Panny i wdowy”, o akcji doprowadzonej do roku 1991, wydana w postaci dwutomowej.
- Tango dla trojga (1997)
- Miłośnica (1998)
- Niemiecki taniec (2000)
- Mój przyjaciel zdrajca – powieść biograficzna o Ryszardzie Kuklińskim (2002)[5][6]
- Imię twoje – cykl: Imię twoje... (2002); Powrót do Lwowa (2005); Dwie miłości (2006);
- Gorzki romans (2003)
- Księżyc nad Zakopanem (2006)
- Anders (2008)[7]
- Sprawa Niny S. (2009)
- Nakarmić wilki (2010)
- Wybór Anny (2010)
- Requiem dla wilka (2011)
- Drzwi do piekła (2012)
- Dom na krawędzi (2012)
- Sergiusz, Czesław, Jadwiga (2013)
- Matka i córka. Maria Nurowska i Tatiana Raczyńska w rozmowach z Martą Mizuro (2013)
- Zabójca (2014)
- Miłość rano, miłość wieczorem (2014)
- Wariatka z Komańczy (2015)
- Bohaterowie są zmęczeni (2016)
- Dziesięć godzin (2017)
Tłumaczenia na niemiecki:
- Jenseits ist der Tod [Po tamtej stronie śmierć] (1981)
- Das Mädchen im Elfenbeinturm [Reszta świata] (1985)
- Postscriptum für Anna und Myriam [Postscriptum] (1991)
- Briefe der Liebe [Listy miłości] (1992)
- Ein anderes Leben gibt es nicht [Innego życia nie będzie](1994)
- Spanische Augen [Hiszpańskie oczy] (1994)
- Ehespiele [Gry małżeńskie] (1995)
- Der russische Geliebte [Rosyjski kochanek] (1998)
Tłumaczenia na francuski:
- Post-Scriptum pour Myriam et Anna [Postscriptum] (1993)
Tłumaczenie na czeski:
- Dopisy lásky [Listy miłości] (2005)
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Nie żyje pisarka Maria Nurowska [online], Granice.pl, 4 lutego 2022 [dostęp 2022-02-04] (pol.).
- ↑ Maria Nurowska | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2021-07-26] (pol.).
- ↑ Maria Nurowska. publio.pl. [dostęp 2016-06-01].
- ↑ a b Maria Nurowska. Już nie będę strzelała do mężczyzn – Kobieta.pl [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ Justyna Sobolewska , Recenzja książki: Maria Nurowska, „Mój przyjaciel zdrajca” [online], www.polityka.pl, 2014 [dostęp 2021-07-26] (pol.).
- ↑ Maria Nurowska – „Mój przyjaciel zdrajca” – recenzja i ocena [online], histmag.org [dostęp 2021-07-26] .
- ↑ Piotr Adamczewski. Romans z generałem. „Polityka”, 2008-06-16.
Linki zewnętrzne
edytuj- Maria Nurowska w bazie filmpolski.pl
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000083819898
- VIAF: 51731865
- LCCN: n87117022
- GND: 120927292
- BnF: 121758234
- SUDOC: 030317614
- NKC: mzk2005290073
- BNE: XX4896121
- NTA: 073194182
- CiNii: DA13439415
- PLWABN: 9810661687605606
- NUKAT: n94000887
- J9U: 987007272134005171
- CANTIC: a10786892
- LNB: 000000852
- CONOR: 24576867
- KRNLK: KAC201909001
- LIH: LNB:B6RB;=vN
Identyfikatory zewnętrzne: