Men at Workaustralijski zespół muzyczny, grający muzykę rockową z silnymi wpływami reggae. Grupa działała w latach 80. XX wieku.

Men at Work
ilustracja
Rok założenia

1979

Pochodzenie

 Australia

Gatunek

rock

Wydawnictwo

Columbia Records

Zespół jest najbardziej znany ze światowego przeboju Down Under z roku 1982, podejmującej w komicznej formie (tekst, wideoklip) tematykę zagranicznych wojaży Australijczyków. Utwór ten w wielu krajach długo zajmował miejsca w pierwszej dwudziestce list przebojów, w tym także na pierwszym miejscu (np. w Wielkiej Brytanii).

W 1983 roku Men At Work zdobył Nagrodę Grammy dla najlepszego nowego wykonawcy[1].

Historia

edytuj

Początki grupy

edytuj

W 1967 r. Colin Hay wyemigrował wraz z rodziną ze Szkocji do Australii. W 1978 r. razem z Ronem Strykertem stworzyli duet, do którego dołączyli wkrótce perkusista Jerry Speiser i klawiszowiec Greg Sneddon[2]. Początkowo tworzyli bezimienną, czteroosobową grupę, która później przekształciła się w Men at Work. W 1979 r. Sneddon opuścił zespół, a jego miejsce zajął saksofonista/flecista i klawiszowiec Greg Ham. Grupę uzupełnił jeszcze basista John Rees.

Międzynarodowy sukces (1981-1983)

edytuj

W 1981 r. zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Columbia Records. W sierpniu tego samego roku singiel „Who Can It Be Now?” dotarł na 1. miejsce australijskiej listy przebojów. Późniejszy singiel (przerobiona wersja „Down Under”) i ich pierwszy album Business as Usual, także odniosły wielki sukces i stały się numerami jeden w Australii.

Pomimo australijskiego sukcesu i starań amerykańskiego producenta Petera McIana, album dwukrotnie był odrzucany przez macierzystą firmę Columbii w Stanach Zjednoczonych. Jednak dzięki uporowi zarządu zespołu, album w końcu po sześciu miesiącach od australijskiej premiery pojawił się w USA i Wielkiej Brytanii.

W październiku 1982 r. singiel „Who Can It Be Now?” stał się numerem jeden w USA, a w listopadzie album Business as Usual przez piętnaście tygodni zajmował pierwsze miejsce na liście najlepszych albumów i sprzedał się w 15 milionach egzemplarzy na świecie. W samych Stanach Zjednoczonych sprzedaż osiągnęła poziom 6 milionów płyt. Grupa zrealizowała teledyski do piosenek z tej płyty: Down Under, Who Can It Be Now? oraz Be Good Johnny dla MTV. Gdy „Who Can It Be Now?” nadal był w dziesiątce najlepszych utworów, wydany został drugi singiel grupy „Down Under”. W ciągu dziesięciu tygodni z miejsca 79 zawędrował na pierwsze. W styczniu 1983 r. album i singiel grupy znajdował się wśród najlepszych zarówno w Stanach, jak i Wielkiej Brytanii, a tego nie osiągnął wcześniej żaden australijski zespół. Trzeci singiel „Be Good Johnny” również odniósł sukces, ale został przyjęty z umiarkowanym entuzjazmem, szczególnie w USA.

W 1983 r. zespół wydał swój drugi album pt. Cargo. Choć był on gotowy już w lecie 1982 r., to fenomenalny sukces ich debiutu spowodował, że wstrzymano się z jego wydaniem. Nowa płyta szybko stała się numerem jeden w Australii i choć w Stanach była już mniej popularna, to osiągnęła jednak sprzedaż w wysokości 3 milionów egzemplarzy. W tym samym czasie Business as Usual wciąż zajmował wysokie pozycje na światowych listach przebojów. Trzy utwory z albumu Cargo ukazały się na singlach: „Overkill”, „It's a Mistake”, oraz „Dr. Heckyll and Mr. Jive”.

Rozpad (1984-1986)

edytuj

W 1984 r. po dwóch latach ciągłego koncertowania zespół zrobił sobie długą przerwę, po której z grupą rozstali się perkusista Jerry Speiser i basista John Rees. Zastąpili ich muzycy sesyjni. Pozostali członkowie (Hay, Ham i Strykert) nagrali trzeci album Two Hearts, który sprzedał się „tylko” w 500 000 egzemplarzu i osiągnął 50. miejsce na liście najlepszych albumów w USA. Chociaż na singlach wydano cztery piosenki promujące płytę: „Everything I Need”, „Man With Two Hearts”, „Maria” i „Hard Luck Story”, to tylko pierwsza z nich znalazła się na amerykańskiej liście przebojów.

Wkrótce zespół opuścił gitarzysta Ron Strykert, a zaraz po nim klawiszowiec i saksofonista Greg Ham. Jedyny pozostały z pierwotnego składu muzyk, Colin Hay, nadal koncertował z muzykami sesyjnymi.

W 1985 r. podczas koncertu Oz for Africa (który był częścią światowego programu Live Aid), grupa wykonała trzy piosenki „Maria”, „Overkill” i niewydaną wcześniej „The Longest Night[3].

Na początku 1986 r. zespół ostatecznie się rozpadł, a Colin Hay rozpoczął pracę nad swoim pierwszym solowym albumem, Looking for Jack.

Reaktywacja

edytuj

W roku 1996, muzycy z pierwotnego składu: Colin Hay i Greg Ham ponownie podjęli współpracę, by odbyć tournée po Ameryce Południowej z muzykami sesyjnymi. W czasie, gdy święcili największe sukcesy, byli bardzo popularni na tym kontynencie. W roku 1998 ukazał się koncertowy album Brazil, zawierający nagrania z koncertów grupy w tym kraju.

W latach 1998–2000 zespół odbył światową trasę koncertową, podczas której jego skład często się zmieniał.

W 2000 roku razem z Paulem Hoganem (słynnym Krokodylem Dundeem) zagrali swój najbardziej znany utwór "Down Under" podczas ceremonii zamknięcia Olimpiady w Sydney[4].

Członkowie pierwotnego składu grupy

edytuj

Dyskografia

edytuj

Albumy

edytuj
  • Business as Usual (1982) numer 1 w USA i Australii
  • Cargo (1983) numer 3 w USA, numer 1 w Australii
  • Two Hearts (1985)
  • Contraband: The Best Of Men At Work (1996);
  • Brazil (1998).

Single

edytuj
Rok Tytuł Miejsce na liście przebojów Album
Billboard Hot 100 Lista "Mainstream Rock Tracks chart" Lista ARIA Charts (Australia) Lista UK Singles Chart (Wielka Brytania)
1982 "Who Can It Be Now?" #1 #46 #2 (1981) #45 Business As Usual
1982 "Down Under" #1 #1 #1 (1981) #1 Business As Usual
1983 "Be Good Johnny" - #3 #8 (1982) #78 (1984) Business As Usual
1983 "Overkill" #3 #3 #5 #21 Cargo
1983 "It's A Mistake" #6 #27 #34 #33 Cargo
1983 "Dr. Heckyll And Mr. Jive" #28 #12 #6 (1982) #31 Cargo
1985 "Everything I Need" #47 #28 #37 - Two Hearts

Przypisy

edytuj