Mereczanka

rzeka na Litwie i na Białorusi, prawy dopływ Niemna

Mereczanka (biał. Мяркіс, Miarkis; lit. Merkys; ros. Мяркис, Miarkis) – rzeka na Białorusi i Litwie, prawy dopływ Niemna. Ma 215 km długości, jej dorzecze zajmuje powierzchnię 4400 km², średni przepływ przy ujściu do Niemna wynosi 32,4 m³/s.

Mereczanka
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Litwa
 Białoruś

Rzeka
Długość 203 km
Powierzchnia zlewni

4415,7 km²

Średni przepływ

32 m³/s

Źródło
Współrzędne

54°20′49,2″N 25°40′20,6″E/54,347000 25,672400

Ujście
Recypient Niemen
Współrzędne

54°09′23,4″N 24°11′05,6″E/54,156500 24,184900

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Mereczanka wypływa z rejonu na wschód od Onżadowa, koło wsi Równiny, na Białorusi i płynie w kierunku zachodnim. W całym swym biegu ma charakter rzeki nizinnej. Jej koryto jest naturalne, kręte, ma progi, dolina wąska, płaskie zbocza obfitują w źródła. W zalesionej dolinie dominuje olszyna, która zmienia otwarte łąki w źródlane kępiaste bagienka. Od Jaszun, tj. od 132 km, była niegdyś spławna. Mereczanka ma kręte koryto, wąską zalesioną dolinę i liczne źródliska w dolinie. Występują też progi. Główne dopływy w rejonie solecznickim to Solcza oraz Wierża, Szpigujec, Szczybra i Mała Upiesia. W okresie lodowcowym Mereczanka była dopływem Narwi, ale późniejsze procesy geologiczne spowodowały zmiany w korycie Niemna. Geografowie wyróżniają Pradolinę Narwi i Mereczanki. W zlewni Mereczanki znajduje się 175 jezior.

W XX wieku, w okresie międzywojennym na odcinku od wsi Paakmenė (Podkamień, ob. gmina Jakėnai) – ujścia strugi Dobupis po okolice wsi Dubieniki (ob. gmina Marcinkańce) i Trasninkas (Trośniki, ob. gmina Merkinė) – ujście strugi Skrobilis rzeka stanowiła granicę polsko-litewską[1][2][3].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Olkieniki Zachód (pas 31, słup 39), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1935 (pol.).
  2. Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Marcinkańce (pas 32, słup 39), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1927 (pol.).
  3. Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Druskienniki (pas 32, słup 38), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1939 (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj