Mewa krótkodzioba
Mewa krótkodzioba[3] (Rissa brevirostris) – gatunek średniej wielkości ptaka morskiego z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący wyspy na Morzu Beringa[2]. Zimą rozprasza się po północnym Pacyfiku[4]. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5]. Jest gatunkiem narażonym na wyginięcie.
| Rissa brevirostris[1] | |||
| (Bruch, 1853) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
mewa krótkodzioba | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Morfologia edytuj
Wygląd edytuj
Wśród innych mew wyróżnia się krótkim dziobem i małym rozmiarem. Głowa, brzuch i pierś są czysto białe, oczy czarne, dziób żółty. Skrzydła mają szary kolor, od góry widać dwa białe półksiężyce. Lotki pierwszorzędowe czarne, z jednym białym półksiężycem i dwoma białymi plamkami. Ogon, kuper, pokrywy podogonowe i nadogonowe także są białe. Nogi są ciemnoczerwone, pazury czarne.
Jeszcze bardzo młode pisklęta mają białą głowę, pierś i skrzydła, resztę ciała szarą. Nogi i dziób – czarne. Z czasem skrzydła i wierzch ciała bardziej szarzeją, a dziób i nogi czerwienieją.
U ptaków z pierwszego lata na szyi są dwa szare pasy, a wewnętrzna strona skrzydeł jest biało obrzeżona, co przy złożonych skrzydłach układa się w kształt litery „W”.
Wymiary edytuj
- długość ciała: 35–40 cm
- rozpiętość skrzydeł: 84–92 cm
Zasięg występowania edytuj
Występuje na Wyspach Pribyłowa, wyspach Bogoslof i Buldir w archipelagu Aleutów (stan Alaska, USA) oraz na Wyspach Komandorskich (Rosja). Mniejsze kolonie odkryto w latach 1990. i na początku XXI wieku na kilku innych wyspach Aleutów – Unalga, Koniuji, Amak i Chagulak[2]. Zimą rozprasza się po północnym Pacyfiku[4]. Czasami zalatuje do Japonii. Zasięg jej występowania to ok. 1,32 mln km².
Ekologia edytuj
Biotop edytuj
Występuje na otwartym morzu oraz na klifach.
Pożywienie edytuj
Zjada małe ryby, małe kalmary i morskie bezkręgowce.
Lęgi edytuj
Mewy krótkodziobe gniazdują w koloniach na pionowych klifach. Przylatują tam w kwietniu i odlatują w okolicach września. Wyprowadzają pojedynczy lęg, w którym są zwykle 2 jaja. Są inkubowane przez 23 do 32 dni, a pisklęta opuszczają gniazdo 38–48 dni po wykluciu[6].
Status edytuj
Mewa krótkodzioba jest ptakiem narażonym na wyginięcie. Nie była wymieniona w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN z 1988 roku[7]. W 1994 roku została zaklasyfikowana do gatunków narażonych na wyginięcie – VU (Vulnerable), bo od roku 1970 do połowy 1990 jej populacja zmniejszyła się o 35%. Obecnie (2017) na wolności znajduje się ok. 280 tysięcy tych mew[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Rissa brevirostris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Rissa brevirostris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 - mewy (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-20].
- ↑ a b c Red-legged Kittiwake (Rissa brevirostris). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Noddies, gulls, terns, auks. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-20]. (ang.).
- ↑ Red-legged kittiwake (Rissa brevirostris). [w:] ARKive [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-02)]. (ang.).
- ↑ 1988 IUCN Red List of Threatened Animals, 1988, s. 32 (ang.).
Bibliografia edytuj
- BirdLife International, Rissa brevirostris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-02-13] (ang.).
- Species factsheet: Rissa brevirostris. BirdLife International. [dostęp 2020-06-20]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-06-20]. (ang.).