Mieczysław Wągrowski

polski generał brygady

Mieczysław Wągrowski ps. „Antek”, „Wicek” (ur. 28 grudnia 1902 w Warszawie, zm. 2 stycznia 1967 tamże) – działacz komunistyczny, generał brygady, szef Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego, poseł na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I kadencji, szef Polskiej Misji Wojskowej w Wielkiej Brytanii i w Korei.

Mieczysław Wągrowski
Antek, Wicek
Ilustracja
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1902
Warszawa

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 1967
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1944–1946
1948–1954

Siły zbrojne

ludowe Wojsko Polskie

Stanowiska

szef Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

wiceminister Kontroli Państwowej, z-ca członka KC PZPR

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Życiorys

edytuj

Syn Kazimierza Wągrowskiego, farmaceuty, prowadzącego aptekę w Warszawie, przy ul. Szkolnej 4.

Studiował prawo w Szwajcarii. Przed II wojną światową członek Związku Młodzieży Komunistycznej, Komunistycznej Partii Polski i Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Życie” i Francuskiej Partii Komunistycznej.

W czasie wojny przebywał w ZSRR, należał do współorganizatorów Związku Patriotów Polskich i 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. W 1944 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. Od 16 września 1944 do 9 maja 1945 zastępca szefa zarządu Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego. W latach 1945–1946 był szefem Misji Wojskowej w Wielkiej Brytanii.

Po powrocie do Polski pełnił od stycznia 1946 funkcję zastępcy kierownika i kierownika (do 31 października 1948) Wydziału Propagandy i Agitacji Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej; od 10 maja 1947 członek Rady Nadzorczej Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa”. Od 1948 do śmierci w 1967 zastępca członka Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Od 1948 ponownie w czynnej służbie wojskowej: od października 1948 do listopada 1949 był szefem Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego. W okresie od 25 maja 1950 do 28 marca 1952 był przewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku.

Od 1953 szef Polskiej Misji Wojskowej w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei.

Od kwietnia 1953 do grudnia 1957 wiceminister Kontroli Państwowej.

Z ramienia PPR i PZPR sprawował mandat posła na Sejm Ustawodawczy (1947–1952) i Sejm PRL I kadencji (1952–1956).

Wiceprzewodniczący Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, przewodniczący Zarządu Głównego Ligi Morskiej (od 1950).

Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Grunwaldu II i III klasy, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Pochowany został z pełnymi honorami wojskowymi i partyjnymi 4 stycznia 1967 roku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 28, tuje nr 19)[1]. W pogrzebie wzięli udział przedstawiciele najwyższych władz państwowych, między innymi członek Biura Politycznego KC PZPR Stefan Jędrychowski, marszałek Sejmu PRL Czesław Wycech, sekretarze KC PZPR Witold Jarosiński i Władysław Wicha, wiceprezes Naczelnego Komitetu ZSL Józef Ozga-Michalski, wiceprzewodnicząca Centralnego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego Eugenia Krassowska. W imieniu kierownictwa PZPR przemówienie wygłosił przewodniczący Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej Roman Nowak, a w imieniu władz Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej przewodniczący Zarządu Głównego towarzystwa Czesław Wycech[2].

Jego żoną była Felicja Wągrowska (1907-1989), działająca w ruchu komunistycznym, w PRL zatrudniona w Polskim Radiu.

Awanse

edytuj

Publikacje

edytuj
  • O ideologii G.K. Chestertona w „Napoleonie z Notting Hill” (artykuł na łamach „Kwadrygi” 1927 nr 1)
  • Rosną siły Polski nad morzem (1951)
  • Wytyczne i zadania Ligi Morskiej (1950)
  • Rozmowy z Malkontentem (1946)
  • Organizacje społeczne w Polsce Ludowej (1948)
  • Marian Buczek – w 15 rocznicę śmierci (współautor)
  • KPP – wspomnienia z pola walki (współautor)

Przypisy

edytuj
  1. Lista pochowanych. Mieczysław Wągrowski. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-02-27].
  2. Pogrzeb M. Wągrowskiego, „Trybuna Robotnicza”, nr 4 (7133), 5 stycznia 1967, s. 2.

Bibliografia

edytuj
  • J. Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV:S-Z, Toruń 2010, s. 209–211.
  • Wojskowy Przegląd Historyczny, tom 12: 1967 nr 1, s. 436–437.
  • J.J.Malczewski (red.), Cmentarz Komunalny Powązki dawny Wojskowy w Warszawie. Warszawa 1989, s. 45.

Linki zewnętrzne

edytuj