Mikuliczyn (ukr. Микуличин, Mykułyczyn) – wieś na Ukrainie, należąca do miasta na prawach rejonu Jaremcze, w obwodzie iwanofrankiwskim nad Prutem. Leży na terenie Huculszczyzny, na granicy Pokucia i Gorganów.

Mikuliczyn
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 iwanofrankiwski

Populacja 
• liczba ludności


4961

Nr kierunkowy

+380 3434

Kod pocztowy

78590

Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Mikuliczyn”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mikuliczyn”
Ziemia48°23′35″N 24°36′07″E/48,393056 24,601944

Znajduje się tu stacja kolejowa Mikuliczyn.

Historia edytuj

 
Wjazd do miejscowości przed 1892

Prywatna wieś szlachecka prawa wołoskiego, położona była w ziemi halickiej województwa ruskiego[1].

Pod koniec XIX w. grupa domów we wsi nosiła nazwę Pod Kamieniem[2].

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Mikuliczyn w powiecie nadwórniańskim województwa stanisławowskiego, uzdrowisko. Zabytkowa Cerkiew Trójcy Świętej z 1868.

Ludzie urodzeni w Mikuliczynie edytuj

  • Władysław Wojtan – polski inżynier geodeta, profesor Wyższej Szkoły Lasowej we Lwowie, profesor zwyczajny katedry miernictwa Politechniki Lwowskiej,
  • Jan Kosina – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, wykładowca uczelni wojskowych, urzędnik Wojskowego Biura Historycznego, ofiara zbrodni katyńskiej
  • Władysław Midowicz – polski geograf i meteorolog, działacz turystyczny i krajoznawczy, z zamiłowania turysta górski.

Przypisy edytuj

  1. Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 81.
  2. Pod Kamieniem 2.), grupa domów we wsi Mikuliczyn, powiat nadwórniański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 407.

Bibliografia edytuj

  • Aleksandra Górska: Kresy przewodnik. Wydawnictwo Kluszczyński.

Linki zewnętrzne edytuj