Myszarka wielkoucha
Myszarka wielkoucha[3] (Apodemus latronum) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych (Muridae), występujący na Dalekim Wschodzie[4].
| Apodemus latronum[1] | |
| Thomas, 1911 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
myszarka wielkoucha |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Systematyka edytuj
Takson po raz pierwszy opisany naukowo w 1911 roku przez O. Thomasa. Była uznawana za podgatunek myszarki smoczej (A. draco), z którą jest sympatryczna w części zasięgu. Analizy filogenetyczne wskazują, że gatunek ten tworzy klad wraz z myszarką smoczą i myszarką tajwańską (A. semotus)[4].
Biologia edytuj
Myszarka wielkoucha żyje w południowych i środkowych Chinach (prowincje Junnan, Syczuan i Qinghai oraz w Tybecie), w północnej Mjanmie oraz w Indiach (stan Arunachal Pradesh). Jest to gatunek górski, występuje na wysokościach od 2700 do 4000 m n.p.m. Zamieszkuje lasy i łąki piętra alpejskiego; w Azji Południowo-Wschodniej zamieszkuje też niższe piętro gór. Prowadzi nocny tryb życia[2].
Populacja edytuj
Myszarka wielkoucha występuje na dużym obszarze, prawdopodobnie ma dużą liczebność; nie jest znany trend rozwoju jej populacji. Wykazuje ona małą tolerancję wobec zmian w środowisku spowodowanych działalnością człowieka, ale występuje w kilku obszarach chronionych, w tym w rezerwatach Wolong, Changshanerhai i Jiuzhaigou. W Mjanmie i Indiach potrzebne są dalsze badania, aby określić południowy zasięg gatunku. W indyjskim prawodawstwie do 2002 roku była uznawana za szkodnika. Nie są znane większe zagrożenia dla gatunku i jest on uznawany za gatunek najmniejszej troski[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Apodemus latronum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c D. Lunde i inni, Apodemus latronum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.4, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T1897A8763733.en [dostęp 2015-12-03] (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Apodemus latronum. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-12-03]