Myszoskok
rodzaj ssaka
Myszoskok[3] (Eozapus) – rodzaj ssaków z rodziny skoczomyszek (Zapodidae).
Eozapus | |||
Preble, 1899[1] | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
myszoskok | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Zapus setchuanus Pousargues, 1896 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Zasięg występowania
edytujRodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Chińskiej Republice Ludowej[4][5].
Morfologia
edytujDługość ciała (bez ogona) 70–100 mm, długość ogona 115–144 mm; masa ciała 15–20 g[6][7].
Systematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1899 roku amerykański przyrodnik Edward Alexander Preble na łamach North American Fauna[1]. Na gatunek typowy wyznaczył (oryginalne oznaczenie) myszoskoka górskiego (E. setchuanus).
Etymologia
edytuj- Eozapus: gr. εως eōs lub ηως ēōs „świt”; rodzaj Zapus Coues, 1875 (skoczomyszka)[8].
- Protozapus: gr. πρωτος prōtos „pierwszy, przed”; rodzaj Zapus Coues, 1875 (skoczomyszka)[2]. Gatunek typowy: †Protozapus intermedius Bachmayer & R.E. Wilson, 1970
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[9][7][4][3]:
- Eozapus setchuanus (Pousargues, 1896) – myszoskok górski
Opisano również gatunki wymarłe:
- Eozapus intermedius (Bachmayer & R.W. Wilson, 1970)[10] (Austria; pliocen)
- Eozapus major Qiu Zhuding & Li Qiang, 2016[11] (Chińska Republika Ludowa; miocen)
- Eozapus prosimilis Lopatin & Zazhigin, 2000[12] (Mongolia; miocen)
- Eozapus similis Fahlbusch, 1992[13] (Chińska Republika Ludowa; miocen).
Przypisy
edytuj- ↑ a b E.A. Preble. Revision of the jumping mice of the genus Zapus. „North American Fauna”. 15, s. 37, 1899. (ang.).
- ↑ a b Bachmayer i Wilson 1970 ↓, s. 566.
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 318. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Eozapus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-01-29].
- ↑ J. Whitaker: Family Zapodidae (Jumping Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 56. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 205. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 266, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
- ↑ Bachmayer i Wilson 1970 ↓, s. 567.
- ↑ 邱铸鼎 & 李强 / Z.-d. Qiu & Q. Li. 内蒙古中部新近纪啮齿类动物 / Neogene rodents from central Nei Mongol, China. „中国古生物志 总号 / Palaeontologia Sinica”. New series C. 30 (187), s. 1–684, 2016. (chiń. • ang.).
- ↑ А.В. Lopatin & V.S. Zazhigin. The history of the Dipodoidea (Rodentia, Mammalia) in the Miocene of Asia: 2. Zapodidae. „Paleontological Journal”. 34 (4), s. 452, 2000. (ang.).
- ↑ V. Fahlbusch. The Neogene mammalian faunas of Ertemte and Harr Obo in Inner Mongolia (Nei Mongol), China. – 10. Eozapus (Rodentia). „Senckenbergiana lethaea”. 72 (3–4), s. 199–217, 1992. (ang.).
Bibliografia
edytuj- F. Bachmayer & R.W. Wilson. Die Fauna der altpliozänen Höhlen- und Spaltenfüllungen bei Kohfidisch, Burgenland (Österreich). „Annalen des Naturhistorischen Museums in Wien”. 74, s. 533–587, 1970. (niem.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson monotypowy):