Nadežda Petrović
Nadežda Petrović, cyr. Надежда Петровић (ur. 11 lub 12 października 1873 w Čačaku, zm. 3 kwietnia 1915) – serbska malarka, siostra Rastka Petrovicia. Reprezentowała nurty impresjonizmu i fowizmu, była najważniejszą serbską malarką tego okresu.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 lub 12 października 1873 |
|---|---|
| Data śmierci |
3 kwietnia 1915 |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Życiorys edytuj
Urodzona w Čačaku, Petrović w młodości przeniosła się do Belgradu i tam uczęszczała do kobiecej szkoły wyższej. Po ukończeniu studiów w 1891 r. pracowała jako wykładowca akademicki do 1893, po czym przeniosła się do Monachium, aby studiować u słoweńskiego artysty Antona Ažbe. W latach 1901–1912 wystawiała swoje prace w wielu miastach w całej Europie.
W późniejszych latach życia Petrović stworzyła tylko kilka prac. W 1912 roku zgłosiła się na ochotnika, aby zostać pielęgniarką po wybuchu wojen bałkańskich. Była pielęgniarką do 1913, kiedy zachorowała na tyfus i cholerę. Za swoje wysiłki zdobyła Medal za Odwagę i Order Czerwonego Krzyża. Po wybuchu I wojny światowej była ponownie pielęgniarką. Zmarła na tyfus. Jej wizerunek znalazł się na banknocie o nominale 200 dinarów serbskich.
Bibliografia edytuj
- Uzelac, Sonja Briski (2003). „Visual Arts in the Avant-gardes Between the Two Wars”. In Djurić, Dubravka; Šuvaković, Miško. Impossible Histories: Historical Avant-gardes, Neo-avant-gardes, and Post-avant-gardes in Yugoslavia, 1918–1991. Cambridge, Massachusetts: MIT Press. ISBN 978-0-262-04216-1.