Nierówność Gronwalla

nierówność całkowa

Nierówność Gronwalla – jedna z podstawowych nierówności stosowanych w teorii równań różniczkowych zwyczajnych. Stosowana jest m.in. w twierdzeniach o istnieniu i jednoznaczności rozwiązań równań różniczkowych zwyczajnych. Twierdzenie udowodnione po raz pierwszy przez szwedzkiego matematyka, T.H. Grönwalla, w 1918[1].

Nierówność Gronwalla

edytuj

Niech   będzie przedziałem liczb rzeczywistych oraz niech   Niech ponadto   będą funkcjami ciągłymi określonymi na   o wartościach w   Jeżeli dla każdego   zachodzi nierówność

 

to dla każdego   zachodzi również

 

Dowód

edytuj

Poniższy dowód pochodzi od J. A. Oguntuase[2].

Niech

 

Wówczas

 

Ponadto, niech

 

Mnożąc otrzymaną nierówność stronami przez   otrzymujemy

 

Ostatecznie,

 

Wynika z powyższego, iż

 

Czyli

 

Ostatecznie,

 

Postać różniczkowa nierówności

edytuj

Niech   będzie odcinkiem na prostej rzeczywistej przy   Niech   i   będą funkcjami rzeczywistymi określonymi na odcinku   Jeżeli   jest funkcją różniczkowalną na wnętrzu   oraz zachodzi szacowanie   dla wszystkich   to zachodzi nierówność   dla wszystkich  

Przypisy

edytuj
  1. T. H. Gronwall, Note on the derivatives with respect to a parameter of the solutions of a system of differential equations, Ann. of Math. 20 (1918), 292–296.
  2. J. A. Oguntuase, On an inequality of Gronwall, J. Inequal. Pure and App. Math. 2 (2001), 6 ss.