Beta Leporis

gwiazda w gwiazdozbiorze Zająca
(Przekierowano z Nihal)

Beta Leporis (β Lep) – druga co do jasności gwiazda w gwiazdozbiorze Zająca, znajdująca się w odległości około 160 lat świetlnych od Słońca.

Beta Leporis
β Lep
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Zając

Rektascensja

05h 28m 14,723s

Deklinacja

-20° 45′ 33,99″

Paralaksa (π)

0,02034 ± 0,00018[1]

Odległość

160,4 ± 1,4 ly
49,16 ± 0,44 pc

Wielkość obserwowana

2,84m[1]

Ruch własny (RA)

-5,02 ± 0,18 mas/rok

Ruch własny (DEC)

-86,01 ± 0,17 mas/rok

Prędkość radialna

-14,20 ± 0,10 km/s

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

jasny olbrzym

Typ widmowy

G0 II[1]

Masa

3 M[2]

Promień

16 R[2]

Jasność

165 L[2]

Temperatura

5225 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 9 Lep
2MASS: J05281473-2045338
Bonner Durchmusterung: BD -20 1096
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 204
Boss General Catalogue: GC 6762
Katalog Henry’ego Drapera: HD 36079
Katalog Hipparcosa: HIP 25606
Katalog jasnych gwiazd: HR 1829
SAO Star Catalog: SAO 170457
Nihal

Nazwa edytuj

Tradycyjna nazwa gwiazdy, Nihal, wywodzi się od dawnego arabskiego asteryzmu przedstawiającego „wielbłądy, które zaczynają gasić pragnienie” (arab. ‏النهال‎ al-nihal), złożonego z czterech gwiazd Zająca położonych w pobliżu „rzeki” Drogi Mlecznej[2][3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Nihal dla określenia składnika β Lep A[4].

Charakterystyka edytuj

Jest to dość nietypowa gwiazda, jasny olbrzym należący do typu widmowego G, nieco chłodniejsza od Słońca, ale o 165 razy większej jasności, 16 razy większym promieniu i 3 razy większej masie. Aktualnie nie prowadzi reakcji syntezy termojądrowej w helowym jądrze, ale za około 3 miliony lat rozpocznie łączenie jąder helu w węgiel. Gwiazda emituje promieniowanie rentgenowskie, co wskazuje na jej aktywność magnetyczną. Jej skład chemiczny jest podobny do słonecznego, ale wzbogacony w metale ziem rzadkich, co może być konsekwencją separacji chemicznej w atmosferze gwiazdy, kiedy była ona jeszcze na ciągu głównym (była to gwiazda typu A lub B, nieco gorętsza niż Wega)[2].

Beta Leporis jest gwiazdą podwójną, 2,5 sekundy kątowej od olbrzyma znajduje się jej towarzysz. Oceny jego jasności różnią się o kilka magnitud (7–11m), co może wynikać z trudności pomiaru w sąsiedztwie jasnego olbrzyma, ale też odzwierciedlać zmienność tej gwiazdy, która może być układem zaćmieniowym. W pobliżu znajdują się jeszcze trzy słabsze gwiazdy, ale mogą one tylko przypadkowo sąsiadować z Nihalem na ziemskim niebie[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Beta Leporis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g Jim Kaler: Nihal. STARS. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
  3. Lepus, the Hare. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 265–269. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  4. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-11-19. [dostęp 2017-12-04].