Nikon, imię świeckie Nikołaj Pawłowicz Rklickij (ur. 22 listopada?/4 grudnia 1892 w Borkach, zm. 21 sierpnia 1976 w Nowym Jorku) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.

Nikon
Nikołaj Rklicki
Arcybiskup waszyngtoński i florydzki
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1892
Borki

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1976
Nowy Jork

Arcybiskup waszyngtoński i florydzki
Okres sprawowania

1960–1976

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji

Inkardynacja

Eparchia waszyngtońska

Śluby zakonne

24 września 1941

Diakonat

1941

Prezbiterat

1941

Chirotonia biskupia

27 czerwca 1948

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 czerwca 1948

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie duchownego prawosławnego. W 1911 ukończył seminarium duchowne w Czernihowie. W 1915 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie św. Włodzimierza w Kijowie. W tym samym roku został zatrudniony w Wojskowym Biurze Dochodzeń. Równocześnie studiował w Szkole Artylerii w Kijowie i w Aleksandrowskiej Wojskowej Akademii Prawniczej w Petersburgu. Jako oficer artylerii uczestniczył w I wojnie światowej w latach 1914–1917. Po wybuchu rosyjskiej wojny domowej dołączył do białych w których szeregach walczył do 1920 roku, gdy przez Krym ewakuował się do Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, osiadł w Belgradzie, gdzie ukończył kurs misjonarsko-teologiczny. Podjął współpracę z Wyższym Rosyjskim Zarządem Cerkiewnym. W czasie pobytu w Jugosławii był aktywnym publicystą monarchistycznym i wojskowym, redagując pisma „Wojennyj Wiestnik” i „Carskij Wiestnik”. Był bliskim współpracownikiem metropolity Antoniego (Chrapowickiego), którego teksty zbierał i publikował. Sam zaczął również tworzyć teksty teologiczne.

W sporach wśród emigracji rosyjskiej dotyczących kanoniczności Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji zdecydowanie bronił jego legalności. Opracował również biografie jego pierwszych zwierzchników: Antoniego (Chrapowickiego) i Anastazego (Gribanowskiego).

W wieku 48 lat, 24 września 1941, złożył wieczyste śluby mnisze przed metropolitą Anastazym (Gribanowskim), przyjmując imię Nikon. 1 października wyświęcony na hierodiakona, zaś 4 grudnia tego samego roku – na hieromnicha. Służył w rosyjskiej cerkwi Trójcy Świętej w Belgradzie. W lutym 1942 został jednym z kapelanów w Rosyjskim Korpusie Ochronnym i odniósł ranę w bitwie o Čačak w październiku 1944.

Ewakuowany z Bałkanów do Niemiec, spotkał się w Karlowych Warach z metropolitą Anastazym, którego osobistym sekretarzem był od 1945 do 1946. W 1946 otrzymał godność archimandryty i wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Został tam sekretarzem arcybiskupa Witalis (Maksimienki), ówcześnie ordynariusza eparchii zachodnioamerykańskiej i kanadyjskiej. Przyczynił się do powstania szeregu nowych parafii Kościoła w Stanach Zjednoczonych. 27 czerwca 1948 miała miejsce jego chirotonia na biskupa Florydy, biskupa pomocniczego eparchii zachodnioamerykańskiej. Był również jednym z pierwszych wykładowców seminarium duchownego przy monasterze Trójcy Świętej w Jordanville.

Od 1959 był arcybiskupem, zaś od 1960 – ordynariuszem eparchii waszyngtońskiej (z tytułem waszyngtoński i florydzki). Zmarł w 1976 i został pochowany w cerkwi św. Włodzimierza w Jackson po nabożeństwie żałobnym w soborze Ikony Matki Bożej „Znak” w Nowym Jorku.

Bibliografia

edytuj