Nino Churcidze

gruzińska szachistka

Nino Churcidze, gruz. ნინო ხურციძე (ur. 28 września 1975, zm. 22 kwietnia 2018[1]) – gruzińska szachistka, arcymistrzyni od 1993 roku, posiadaczka męskiego tytułu mistrza międzynarodowego od 1999 roku.

Nino Churcidze
ნინო ხურციძე
Ilustracja
Nino Churcidze, Warszawa 2013
Data urodzenia

28 września 1975

Data śmierci

22 kwietnia 2018

Obywatelstwo

ZSRR
Gruzja

Tytuł szachowy

arcymistrzyni (1993) + mistrz międzynarodowy (1999)

Ranking FIDE

2467 (01.08.2014)

Ranking krajowy FIDE

5 (wśród kobiet)

FIDE Top 100

35 (wśród kobiet)

Kariera szachowa

edytuj

Pierwsze duże sukcesy na arenie międzynarodowej osiągnęła na początku lat 90. XX wieku. W 1992 zdobyła w Hradec Králové tytuł mistrzyni Europy oraz (w Duisburgu) srebrny medal w mistrzostwach świata juniorek (oba w kategorii do lat 18). W latach 1993 (w Kozhikode) i 1995 (w Halle) dwukrotnie wywalczyła tytuły mistrzyni świata juniorek do lat 20, a w roku 1994 (w Matinhos) w tej samej kategorii wiekowej zajęła II miejsce (za Zhu Chen). Dwukrotnie wystąpiła w turniejach międzystrefowych, najlepszy wynik osiągając w 1995 roku w Kiszyniowie, gdzie zajęła XIII miejsce (wśród 52 zawodniczek)[2]. Od roku 2000 jest stałą uczestniczką rozgrywanych systemem pucharowym turniejów o mistrzostwo świata kobiet, w których brała udział czterokrotnie. W latach 2001 (Moskwie) i 2006 (w Jekaterynburgu) dwukrotnie awansowała do IV rundy (najlepszej ósemki turnieju), za pierwszym razem przegrywając (po dogrywce) z Zhu Chen[3], a za drugim – z Alisą Gallamową[4]. W latach 2005 i 2006 dwukrotnie zdobyła złote medale indywidualnych mistrzostw Gruzji.

Trzykrotnie zdobyła medale akademickich mistrzostw świata: złoty (Rotterdam 1998), srebrny (León 1996) oraz brązowy (Sofia 1994)[5]. Do innych jej sukcesów na arenie międzynarodowej należą m.in.: I m. w Tbilisi (1993, turniej strefowy), II m. we Vrnjačkiej Banji (1996, za Mają Cziburdanidze), I m. w Tbilisi (1999, turniej strefowy), dz. V m. w otwartym turnieju w Bad Wörishofen (2002, za Feliksem Lewinem, Kiriłem Georgiewem, Wjaczesławem Ejnhornem i Edvīnsem Ķeņģisem, a m.in. wraz z Arkadijem Naiditschem)[6], dz. III m. w Atenach (2003, za Jeleną Dembo i Margaritą Wojską), II m. w Essen (2004, za Jewgienijem Szaposznikowem)[7], II m. w Tbilisi (2004, za Naną Dzagnidze) oraz dz. I m. w Szeged (2006, międzynarodowe mistrzostwa Węgier, wraz z Anną Muzyczuk).

Wielokrotnie reprezentowała Gruzję w turniejach drużynowych, m.in.:

  • pięciokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1998, 2000, 2002, 2006, 2012); czterokrotna medalistka: wspólnie z drużyną – srebrna (2000) i brązowa (1998) oraz indywidualnie – złota (2000 – na III szachownicy) i brązowa (2000 – za wynik rankingowy)[8],
  • czterokrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 1997, 2007, 2011, 2013); medalistka: wspólnie z drużyną – brązowa (2011)[9][10],
  • siedmiokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 1999, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013); sześciokrotna medalistka: wspólnie z drużyną – dwukrotnie srebrna (2005, 2009) i brązowa (2011) oraz indywidualnie – trzykrotnie srebrna (1999 – za wynik rankingowy, 1999 – na I szachownicy, 2011 – na IV szachownicy)[11].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła 1 lipca 1999 r., z wynikiem 2472 zajmowała wówczas 11. miejsce na światowej liście FIDE oraz 3. wśród gruzińskich szachistek[12][13].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj