Obłocznik
Obłocznik[2] (Crateromys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
| Crateromys | |||
| O. Thomas, 1895[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – obłocznik olbrzymi (C. schadenbergi) na ilustracji autorstwa Adolfa Meyera z 1896 roku | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
obłocznik | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Phloeomys schadenbergi A.B. Meyer, 1895 | |||
| Gatunki | |||
| |||
| Zasięg występowania | |||
 C. schadenbergi C. paulus C. heaneyi C. australis | |||
Zasięg występowania edytuj
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Filipinach[3][4][5].
Morfologia edytuj
Długość ciała (bez ogona) 255–374 mm, długość ogona 215–390 mm, długość ucha 20–32 mm, długość tylnej stopy 50–73 mm; masa ciała 930–1500 g[4][6].
Systematyka edytuj
Rodzaj zdefiniował w 1895 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) obłocznika olbrzymiego (C. schadenbergi).
Etymologia edytuj
Crateromys: gr. κρατερος krateros ‘mocny, silny’; μυς mus, μυoς muos ‘mysz’[7].
Podział systematyczny edytuj
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[8][6][3][2]:
- Crateromys schadenbergi (A.B. Meyer, 1895) – obłocznik olbrzymi
- Crateromys heaneyi Gonzales & Kennedy, 1996 – obłocznik panajski
- Crateromys paulus Musser & Gordon, 1981 – obłocznik leśny
- Crateromys australis Musser, Heaney & Rabor, 1985 – obłocznik samotny
Opisano również gatunek wymarły z holocenu dzisiejszych Filipin[9][10]:
- Crateromys ballik Ochoa, Mijares, Piper, Reyes & Heaney, 2021
Przypisy edytuj
- ↑ a b O. Thomas. Preliminary diagnoses of new mammals from Northern Luzon, collected by Mr. John Whitehead. „The Annals and Magazine of Natural History”. Sixth Series. 16 (92), s. 163, 1895. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 266. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458–460. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 658–659. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Crateromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 294. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 202, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra, Crateromys Thomas, 1895, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
- ↑ J. Ochoa, A.S.B. Mijares, P.J. Piper, M.C. Reyes & L.R. Heaney. Three new extinct species from the endemic Philippine cloud rat radiation (Rodentia, Muridae, Phloeomyini). „Journal of Mammalogy”. 102 (3), s. 921, 2021. DOI: 10.1093/jmammal/gyab023. (ang.).