Odonticium septocystidia
Odonticium septocystidia (Burt) Zmitr. & Spirin – gatunek grzybów z klasy pieczarniaków (Agaricomycetes)[1].
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Incertae sedis |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Odonticium septocystidia |
| Nazwa systematyczna | |
| Odonticium septocystidia (Burt) Zmitr. & Spirin Mycena 6: 40 (2006) | |
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Odonticium, Incertae sedis, Incertae sedis, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1926 r. Edward Angus Burt, nadając mu nazwę Peniophora septocystidia. W 2006 r. Ivan V. Zmitrovich i Wjatcheslav A. Spirin przenieśli go do rodzaju Odonticium (jako O. septocystidiata)[1]. Pozostałe synonimy:
- Candelabrochaete septocystidia (Burt) Burds. 1984
- Phanerochaete septocystidia (Burt) J. Erikss. & Ryvarden 1978
- Scopuloides septocystidia (Burt) Jülich 1982[2].
Morfologia edytuj
Rozpostarty, rozproszony, przyrośnięty, ale dający się kawałkami oddzielić. Grubość 0,1–0,4 mm, powierzchnia gładka, blado ochrowa do brązowawej. Hymenium gładkie, przy powiększeniu aksamitne od wystających cystyd. Brzeg zróżnicowany, delikatnie watowaty lub włóknisty[3].
- Cechy mikroskopowe
System strzępkowy monomityczny. Strzępki w subhymenium cienkościenne, o szerokości 2–4 µm, splecione w gęsty kontekst, zwykle wypełnione ziarnami substancji krystalicznej lub żywicznej, strzępki subikulum grubościenne, o szerokości 5–10 mm, często z przyczepionymi ziarnami. Sprzążek brak. Cystydy bardzo liczne i dobrze widoczne pod soczewką, mniej lub bardziej wystające, cylindryczne, tępe, raczej grubościenne, o długości 70–150 µm lub nawet więcej, o szerokości 12–15 µm, podzielone na 4 do 7 lub 8 komórek, inkrustowane żółtawą, żywiczną i ziarnistą substancją. Podstawki wąsko maczugowate, 15–25 × 4–5 µm, 4-zarodnikowe. Bazydiospory allantoidalne, cienkościenne, gładkie, 4–5 × 1,5–2 µm, nieamyloidalne, niecyjanofilne[3].
Występowanie i siedlisko edytuj
Podano występowanie Odonticium septocystidiata w Ameryce Północnej, Europie i Azji[4]. W Polsce po raz pierwszy jego stanowiska podali w 2022 r. Eugeniusz Jurczenko i Marek Wołkowycki w Puszczy Białowieskiej (jako Odonticium septocystidiatum)[5].
Saprotroficzny grzyb kortycjoidalny. Występuje na martwym drewnie drzew liściastych: topola osika Populus tremula, lipa Tila, wiąz Ulmus, klon Acer, brzoza Betula, tulipanowiec Liriodendron, rzadko na roślinach nagonasiennych[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-11-28].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-11-28].
- ↑ a b J. Eriksson, K. Hjortstam, L. Ryvarden, The Corticiaceae of North Europe, t. 5, Mycobank, 1978, s. 887–1047 [dostęp 2023-11-28].
- ↑ Miejsca występowania Odonticium septocystidia na świecie (mapa) [online] [dostęp 2023-11-28].
- ↑ a b Eugene Yurchenko, Marek Wolkowyck, New species of corticioid fungi (Basidiomycota) for Poland found in Białowieża Primeval Forest in 2018–2020, „Acta Mycologica”, 57, 2022, s. 11, DOI: 10.5586/am.577.