Okrężnica (anatomia)
Okrężnica (łac. colon) – w anatomii człowieka najdłuższa i największa część jelita grubego, dzieląca się na cztery części: wstępującą, poprzeczną, zstępującą i esowatą[1].
Okrężnica wstępująca znajduje się po prawej stronie jamy brzusznej. Zaczyna się jako przedłużenie jelita ślepego, biegnie pionowo do góry i, zaginając się pod prawym płatem wątroby zgięciem prawym okrężnicy, przechodzi w okrężnicę poprzeczną. Okrężnica poprzeczna biegnie mniej więcej poziomo (łukowato wygięta w dół) w stronę lewą, następnie w lewym podżebrzu, pod śledzioną, ostro się zagina zgięciem lewym okrężnicy i przechodzi w okrężnicę zstępującą. Okrężnica zstępująca biegnie w dół i przechodzi w okrężnicę esowatą (esicę) w kształcie pionowej litery S. Esica przechodzi w odbytnicę[1].
Charakterystycznymi cechami okrężnicy są:
- taśmy okrężnicy – trzy podłużne warstwy błony mięśniowej, ciągnące się równolegle do siebie na całej długości okrężnicy
- wypuklenia okrężnicy – uwypuklenia na zewnątrz
- wcięcia półksiężycowate – widoczne na zewnątrz wcięcia wynikające z obecności fałdów półksiężycowatych wewnątrz okrężnicy
- przyczepki sieciowe – małe wypustki błony surowiczej wypełnione tkanką tłuszczową[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 239–257, ISBN 978-83-200-4501-7 .