Opacionka

wieś w województwie podkarpackim

Opacionkawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, w gminie Brzostek[4][5].

Opacionka
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

dębicki

Gmina

Brzostek

Liczba ludności (2020)

400[2]

Strefa numeracyjna

14

Kod pocztowy

39-230[3]

Tablice rejestracyjne

RDE

SIMC

0814866[4]

Położenie na mapie gminy Brzostek
Mapa konturowa gminy Brzostek, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Opacionka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Opacionka”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Opacionka”
Położenie na mapie powiatu dębickiego
Mapa konturowa powiatu dębickiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Opacionka”
Ziemia49°51′47″N 21°27′28″E/49,863056 21,457778[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

We wsi znajduje się mała, zabytkowa kapliczka, którą (według miejscowych podań) postawili konfederaci barscy, uciekający przed wojskami rosyjskimi. W miejscowości zachował się także budynek dworski z XIX wieku, który po licznych remontach utracił wartość zabytkową.

Opacionka początkowo była częścią Januszkowic. Jej odrębność wynikała z przynależności do dóbr opactwa benedyktynów w Tyńcu. Nazwa "Opacionka" pojawiła się na początku XVII wieku. Została stworzona na podstawie stosunków własnościowych (Opacionka - należąca do opata). Jednak jeszcze w XVII-wiecznych spisach podatkowych wymieniana jest jako część Januszkowic. O samodzielnej wiosce można mówić na przełomie XVII i XVIII wieku. W latach 17201722 istniał tu folwark benedyktyński złożony z dworu, spichlerza i obory. Przy gościńcu stała karczma. W wiosce mieszkało 11 kmieci i 14 zagrodników. Chłopom nie powodziło się najlepiej, dalszych 5 gospodarstw kmiecych świeciło pustkami, a ich ziemię uprawiał dwór. Przed połową XVIII wieku opat zbudował tu młyn. Stale wzrastały obciążenia pańszczyźniane, a opór chłopów tłumiony był siłą. W 1751 roku ekonom zabił przy pracy Kazimierza Niedbalczyka. W 1810 roku wieś liczyła 251 mieszkańców - wyłącznie katolików i należała do dóbr funduszu religijnego.

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 93170
  2. BIP gminy. Stan ludności na dzień 31.12.2020
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 860 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

Linki zewnętrzne

edytuj