Płouszowice
Płouszowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Jastków[5][6].
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Kod pocztowy |
21-008[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LUB |
| SIMC |
0381657[5] |
Położenie na mapie gminy Jastków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubelskiego  | |
 51°16′20″N 22°24′41″E/51,272222 22,411389[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Jastków[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 269 mieszkańców[8].
Historia edytuj
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1887 Płouszowice w wieku XV stanowiły własność Piotra Firleja sędziego ziemskiego lubelskiego. U Jana Długosza wymienione są jako: Plonyschowycze – miejsce, gdzie „chowano”, czyli oprawiano plony. W wieku XVI występuje nazwa Plowuszewice[9].
Jeszcze przed II w. ś. wieś miała nazwę Płonszowice. Źródła podają, że w 1878 roku Płouszowice zakupili baptyści z Zezulina i zasiedlili niemieckimi kolonistami. Dwór przeszedł również w ręce niemieckiego właściciela, z którym wiąże się legenda o straszącym duchu miejscowego chłopa zmasakrowanego przez porywczego dziedzica. Do faktu sprowadzenia niemieckich kolonistów z okolic Płouszowic sięgał Bolesław Prus pisząc „Placówkę”. Prawdopodobnie właśnie o płouszowickich kolonistach wspominał również w swoich „Pamiętnikach” Stefan Żeromski. Koloniści niemieccy wznieśli tutaj zbór ewangelicki i w ramach dobrosąsiedzkich stosunków współgospodarzyli razem z Polakami aż do roku 1940, kiedy to zostali przesiedleni w okolice Poznania. W latach międzywojennych w sprzedanym przez nich budynku zboru powstała szkoła Podstawowa im. T. Kościuszki. W szkole pracowali wspaniali ludzie, wielcy patrioci – państwo Wójtowiczowie. Pan Wójtowicz był legionistą i prowadził drużynę „Strzelca”, a w czasie II wojny światowej – jednym z komendantów AK. Między innymi dzięki niemu Płouszowice słynęły z aktywnej działalności partyzanckiej.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102618
- ↑ Wieś Płouszowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-11], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 939 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-04-15].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-04-15].
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Płonszowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 316.