Parafia św. Stanisława Kostki w Birczy

parafia rzymskokatolicka w archidiecezji przemyskiej

Parafia św. Stanisława Kostki w Birczy – rzymskokatolicka parafia, należąca do dekanatu Bircza, w archidiecezji przemyskiej[1].

Parafia
św. Stanisława Kostki
w Birczy
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Siedziba

Bircza

Adres

ul. Jana Pawła II
37-740 Bircza

Data powołania

XV w.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

birczański

Kościół

św. Stanisława Kostki

Filie

Rudawkapw. Podwyższenia Krzyża Świętego

Proboszcz

ks. prał. Stanisław Kot

Wezwanie

św. Stanisława Kostki

Położenie na mapie Bircza
Mapa konturowa Bircza, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafiaśw. Stanisława Kostkiw Birczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafiaśw. Stanisława Kostkiw Birczy”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Parafiaśw. Stanisława Kostkiw Birczy”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafiaśw. Stanisława Kostkiw Birczy”
Położenie na mapie gminy Bircza
Mapa konturowa gminy Bircza, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafiaśw. Stanisława Kostkiw Birczy”
Ziemia49°41′28″N 22°28′56″E/49,691111 22,482222
Strona internetowa
Wnętrze kościoła
Nawa główna
Chrzcielnica
Ołtarz główny

Historia edytuj

Parafia wraz z kościołem została erygowana prawdopodobnie w połowie XV wieku (przed 1478 rokiem) w Boguszówce. Pierwsza pisemna wzmianka z 1478 roku wspomina o uposażeniu kościoła przez dziekana przemyskiego Jana z Humnisk oraz jego brata Rafała. Uposażenie kościoła powiększył w 1643 roku Andrzej Konstanty Birecki, dziedzic Birczy wraz z żoną Magdaleną z Czernina, który przeniósł parafię z Boguszówki do Birczy. Początkowo był to kościół drewniany.

W 1603 roku z fundacji Jana i Szymona Błońskich w miejsce starego kościoła (prawdopodobnie zajętego przez protestantów) została zbudowana nowa drewniana świątynia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Konsekracji kościoła dokonano dopiero w 1743 roku. W 1920 roku kościół ten został rozebrany.

W latach 1920–1923 zbudowano kolejny kościół, murowany, trzynawowy, według projektu arch. Stanisława Majerskiego. W 1924 roku kościół został poświęcony, a w 1937 roku bp Wojciech Tomaka dokonał konsekracji kościoła pw. św. Stanisława Kostki. Na wyposażeniu kościoła jest pięć zabytkowych, późnobarokowych ołtarzy przeniesionych ze starego kościoła. Do 1945 roku parafia należała do dekanatu dobromilskiego. Świątynia posiada również organy 22-głosowe, zbudowane w latach 1957–1962 przez Bronisława Kantelberka[2][3].

Na terenie parafii jest 2 954 wiernych (w tym: Bircza – 1 091, Boguszówka – 93, Korzeniec – 478, Kotów – 110, Łodzinka Dolna i Łodzinka Górna – 124, Nowa Wieś – 103, Rudawka 203, Stara Bircza 570, Wola Korzeniecka – 213)[4].

Proboszczowie parafii:[5]
1784(?)–1802. ks. Kazimierz Trzeneski.
1803–1814. ks. Franciszek Dąbrowski[6].
1818–1853. ks. Jan Jańdziński[7].
1853–1857. ks. Jakub Szmidt[8].
1857. ks. Stanisław Czaporowski[9].
1857–1900. ks. Teofil Dziedzic[10].
1900–1907. ks. Jan Nawrocki[11].
1907–1914. ks. Kazimierz Smulski[12].
1914–1933. ks. Stanisław Okoński[13].
1933. ks. Franciszek Żuk.
1933–1939. ks. Tomasz Mochoń.
1939. ks. Jan Głód.
1939–1942. ks. Józef Grydyk.
1942–1945. ks. Jan Markiewicz.
1945. ks. Józef Duda.
1946–1948. ks. Wincenty Bugiel.
1948–1988. ks. prał. Franciszek Rębisz[14][15][16][17][18][19].
1988–1991. ks. Paweł Sobczyński.
1991–1998. ks. Stanisław Misiak.
1998–1999. ks. Stanisław Śliwa.
1999–2005. ks. Marian Jagieła.
2005– nadal ks. prał. Stanisław Kot.

Kościół filialny edytuj

W latach 1796–1797 w Rudawce zbudowano drewniany kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Władze austriackie przekazały ten kościół grekokatolikom. W 1967 roku kościół został odzyskany i w latach 1971–1974 został odrestaurowany[3]. Kościół filialny obsługuje miejscowości Rudawka i Kotów.

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  2. O parafii [dostęp 2019-12-20]
  3. a b Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 27) ISSN 1233-4685
  4. Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 65) ISSN 1429-6314
  5. Duszpasterze
  6. Cathalogus Cleri Dioecesis Premisliensis Anno 1811 [dostęp 2019-12-21]
  7. Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis Rit. Lat. Anno 1818 (str. 16) [dostęp 2019-12-21]
  8. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1855 (str. 47) [dostęp 2019-12-21]
  9. Schematismus Venerabilis Cleri Dioecesani Rit. Lat. Premisliensis pro Anno Domini 1858 (str. 43-44) [dostęp 2019-12-21]
  10. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini1859 (str. 42) [dostęp 2019-12-21]
  11. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1901 (str. 77) [dostęp 2019-12-21]
  12. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Secularis et Regularis rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1908 (str. 77) [dostęp 2019-12-21]
  13. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioecesis Rit. Lat. Premisliensis Pro Anno Domini 1930 (str. 44) [dostęp 2019-12-20]
  14. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 30) [dostęp 2024-01-14]
  15. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 36-37) [dostęp 2024-01-14]
  16. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 44-45) [dostęp 2024-01-14]
  17. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 71) [dostęp 2024-01-14]
  18. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 71) [dostęp 2024-01-14]
  19. Franciszek Rębisz

Linki zewnętrzne edytuj