Pasmo Solnisk

Pasmo Solnisk – pasmo górskie położone pomiędzy doliną Lachówki a doliną Stryszawki. Na mapach i w przewodnikach turystycznych zwykle zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego, jednak według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji geograficznej Polski pasmo to jest częścią Pasma Przedbabiogórskiego i wraz z nim należy do Beskidu Makowskiego.

Fragment Pasma Solnisk. Widok spod Magurki

Od lewej Wojewodowa Góra i Czepelówka, pod nimi dolina Stryszawki

Nazwa pasma pochodzi od drugiego pod względem wysokości szczytu – Solnisk (849 m n.p.m.). Pasmo ciągnie się od doliny górnej Koszarawy, przepływającej przez miejscowość Koszarawa, w północno-wschodnim kierunku do ujścia Lachówki do Stryszawki. W tym kierunku wyróżnia się w nim następujące wzniesienia: Czarną Górę (lub Cichą Górę, najwyższy szczyt pasma – 858 m), Kobylą Głowę (841 m), Opuśnioka (819 m), Solniska (849 m), Jaworzynę (lub Dzikasową Górę, 825 m), Wojewodową Górę (656 m) i Czepelówkę (610 m). Doliny Lachówki i Stryszawki z trzech stron otaczają Pasmo Solnisk, tworząc naturalne granice oddzielające go od sąsiednich pasm. Na swoim południowym końcu Pasmo Solnisk łączy się przez przełęcz Cichą (775 m) z Pasmem Jałowieckim.

Pasmo Solnisk jest w większości zalesione, jednak w wyniku kilkuwiekowego osadnictwa lasy w dolnej części stoków zostały wycięte i przeznaczone na pola uprawne Stryszawy, Lachowic i Koszarawy. W niektórych miejscach pola i osady ludzkie dochodzą na sam grzbiet pasma. Wiele jest również polan, w ostatnich czasach już nieużytkowanych i stopniowo zarastających lasem.

Szlaki turystyczne

Lachowice – Wsiórz – Opuśniok – przełęcz Cicha – Jałowiec

przełęcz Hucisko – SST Pod Solniskiem – Wsiórz – Siwcówka

(szlak chatkowy): Koszarawa-Cicha Siurówka (PKS) – przełęcz Cicha – SST Pod Solniskiem – Stryszawa Górna Roztoki (PKS)