Paul Constantinescu

Paul Constantinescu (ur. 30 czerwca 1909 w Ploeszti, zm. 20 grudnia 1963 w Bukareszcie) – rumuński kompozytor i pedagog.

Paul Constantinescu

Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1909 Ploeszti
Pochodzenie	rumuńskie
Data i miejsce śmierci	20 grudnia 1963 Bukareszt
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog

Jeden z najpopularniejszych współczesnych kompozytorów rumuńskich , którego twórczość wytyczyła kierunek nowej generacji rumuńskiej muzyki .

Życiorys

W latach 1928–1933 studiował w Konserwatorium w Bukareszcie u Nicolescu (teorię muzyki), A. Castaldiego (harmonię), Mihaila Jory (kontrapunkt), Dimitrie’a Cuclina (estetykę muzyki i formy muzyczne), Constantina Brăiloiu (historię muzyki) i S. Popescu (dyrygenturę chóralną). Następnie w latach 1934–1935 kontynuował naukę w Wiedniu u O. Kabasty (dyrygenturę) oraz u Franza Schmidta i Josepha Marxa (kompozycję)  .

Jako pedagog wykładał w Academia de muzică religioasăa harmonię, kontrapunkt i kompozycję (1937–1941). Potem przez 4 lata wykładał w Școala de muzică militară (1941–1944). W latach 1941–1963 był profesorem harmonii w konserwatorium w Bukareszcie  . Był pierwszym rumuńskim nauczycielem, który wprowadził do swoich wykładów naukę harmonii muzyki ludowej i średniowiecznego śpiewu bizantyjskiego. W obu tych dziedzinach prowadził naukowe badania, także ze specjalistą od muzyki bizantyjskiej Ionem Petrescu .

Działał jako dyrygent koncertowy i operowy. Pisał też artykuły z zakresu krytyki muzycznej m.in. do czasopisma „Muzica”, „Muzica și poezie”, „Contemporanul” i „România Liberă”. W 1962 został członkiem korespondentem Academia Română .

Twórczość

Rumuński folklor był istotną inspiracją jego twórczości. Wykorzystywał oryginalne tańce i pieśni ludowe in crudo – bez ich muzycznego przetwarzania. W jego kompozycjach można odnaleźć skale charakterystyczne dla muzyki rumuńskiej, specyficzne układy metro-rytmiczne, rubato, typową instrumentację. Wszystko to nadało jego twórczości indywidualną witalność zaprawioną melancholijną melodyką, czym zyskał sobie dużą popularność .

Drugim ważnym źródłem inspiracji jego działalności kompozytorskiej była średniowieczna muzyka bizantyjska i ogólnie tradycyjna muzyka kościelna, co jest widoczne zwłaszcza w jego muzyce chóralnej, na przykład Liturghia în stil psaltic (1935) lyb oratorium bizantyjskie Patimile și Invierea Domnului (Męka i zmartwychwstanie Pańskie) (1947). W tej dziedzinie twórczości również udało się Constatninescu wypracować indywidualny styl, który służył jako podstawa dla szkoły narodowej .

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych  )

Utwory sceniczne

• O Noapte furtunoasă (Burzliwa noc), opera komiczna w 2 aktach, 1935
• Nuntă în Carpați (Karpackie wesele), balet, 1938
• Spune, povesteste, spune, balet-pantomima, 1947
• Pe malul Dunarii (Nad brzegiem Dunaju), scena muzyczno-choreograficzna, 1947
• Pană Lesnea Rusalim, opera heroiczna, 1956Î
• Înfratire (Zbratanie), balet, 1959

Utwory orkiestrowe

• Suita romăneasca, 1930/1942
• Burlesca na fortepian i orkiestrę, 1937
• Sinfonietta, 1937
• Symfonia, 1944/1955
• Tańce symfoniczne:

  Olteneasca (wołoski), 1949

  Ciobănașul (pasterski), 1949

  Joc din Oaș (taniec z Oas), 1950

  Briul (taniec z paskiem), 1951

  Huțulca (huculski), 1952

  Sîrba (serbski), 1954

• Balada haiducească (Ballada hajducka) na wiolonczelę i orkiestrę, 1950
• Koncert fortepianowy, 1952
• Rapsodie oltenească, 1956
• Koncert skrzypcowy, 1957
• Koncert harfowy, 1960
• Simfonia ploieșteană, 1963
• Koncert potrójny na skrzypce, wiolonczelę, fortepian i orkiestrę, 1963

Utwory kameralne i instrumentalne

• 2 studii în stil bizantin na trio smyczkowe, 1929
• Kwintet na skrzypce i instrumenty dęte, 1932
• 3 karykatury muzyczne Din catanie (Z lat służby wojskowej) na 2 rogi, 2 trąbki, perkusję i fortepian, 1933
• Sonatina în stil bizantin na wiolonczelę lub altówkę, 1940
• Koncert na kwartet smyczkowy, 1947
• Piese na fortepian, 1963

Utwory wokalne i chóralne

• Liturghia în stil psaltic, 1936
• Ryga Crypto și, Lapona Enigel (Król Crypto i Laponka Enigel), ballada na recytatora, kontralt, sopran i orkiestrę, 1936/1951
• Patimile și Invierea Domnului (Męka i zmartwychwstanie Pańskie), oratorium bizantyjskie, 1946/1948
• Nașterea Domnului (Narodzenie Pańskie), oratorium bizantyjskie, 1947
• 4 madrygały na kwartet wokalny i fortepian, do słów M. Eminescu, 1954

Muzyka filmowa

• 1943 – O noapte furtunoasă
• 1946 – Floarea reginei
• 1950 – Rasuna valea
• 1951 – Toamna în delta (dokumentalny, krótkometrażowy)
• 1953 – O scrisoare pierdută
• 1956 – La „Moara cu noroc”

Bibliografia

• Bogusław Schaeffer: Constantinescu Paul. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 2: CD część biograficzna. Kraków: PWM, 1984. ISBN 83-224-0112-4. (pol.).
• Viorel Cosma: Constantinescu, Paul. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. C. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Paul Constantinescu w bazie AllMusic (ang.) (ang.)
• Paul Constantinescu w bazie Discogs.com (ang.)
• Paul Constantinescu w bazie IMDb (ang.)