Paweł Słobodkin

Paweł Jakowlewicz Słobodkin (ur. 9 maja 1945 w Moskwie, zm. 8 sierpnia 2017 tamże) – radziecki i rosyjski kompozytor, reżyser, pedagog, wyróżniony w 1993 tytułem Ludowego Artysty Federacji Rosyjskiej. Był założycielem zespołu Wiesołyje Riebjata działającego od 1968 roku do śmierci kompozytora w 2017.

Paweł Słobodkin

Павел Яковлевич Слободкин

Data i miejsce urodzenia	9 maja 1945 Moskwa
Data i miejsce śmierci	8 sierpnia 2017 Moskwa
Instrumenty	fortepian
Zawód	kompozytor, pianista, reżyser, producent muzyczny
Aktywność	1962–2017
Zespoły
Wiesołyje Riebjata
Odznaczenia
Strona internetowa

Biografia i twórczość

Paweł Słobodkin urodził się w rodzinie muzyków. Jego ojcem był wiolonczelista Jakow Pawłowicz Słobodkin.

W latach 1962–1964 Słobodkin był reżyserem studia muzyki pop „Nasz dom” (ros. Наш дом) na Uniwersytecie Moskiewskim. W 1964 roku podjął pracę w Ogólnorosyjskim Stowarzyszeniu Turystyczno-Koncertowym, przekształconemu w styczniu 1965 roku w organizację kulturalną Moskoncert, jako dyrygent i dyrektor muzyczny orkiestry z ludowymi artystami Rosyjskiej FSRR – Heleną Wielikanową i Markiem Bernesem.

Wiesołyje Riebjata

W marcu 1968 roku Słobodkin założył jeden z pierwszych w ZSRR zespołów wokalno-instrumentalnych – Wiesołyje Riebjata (z ros. Весёлые ребята – Weseli Ludzie). W tym samym roku zespół został zdobywcą pierwszej nagrody w ogólnozwiązkowym konkursie „Na najlepsze wykonanie piosenek młodzieżowych”, natomiast w następnym roku zespół Wiesołyje Riebjata zdobył pierwszą nagrodę w ogólnozwiązkowym konkursie „Na najlepsze wykonanie piosenek radzieckich”. W 1970 roku zespół wydał nowe piosenki: Алёшкина любовь, Люди встречаются, Портрет работы Пабло Пикассо, Тебе всё равно, Легко влюбиться, Взявшись за руки, które osiągnęły popularność na terenie całego Związku Radzieckiego. W 1972 roku napisana została piosenka Как прекрасен этот мир. W 1973 roku zespół Wiesołyje Riebjata został laureatem konkursu muzycznego w Liverpoolu. Był to międzynarodowy sukces Związku Radzieckiego w muzyce pop. W 1974 roku wydany został pierwszy album LP zespołu – Miłość – wielki kraj (ros. Любовь – огромная страна). W 1976 roku na międzynarodowym konkursie muzycznym w Pradze zespół zdobył pierwszą nagrodę.

Jesienią 1974 roku Słobodkin zaprosił do zespołu młodą wówczas piosenkarkę Ałłę Pugaczową. Wynikiem współpracy było zwycięstwo Pugaczowej na międzynarodowym konkursie „Złoty Orfeusz” w Bułgarii w 1975 roku z piosenką Арлекино zaaranżowaną przez Pawła Słobodkina. Dzięki tej piosence Pugaczowa zdobyła popularność w całym ZSRR. W 1975 zespół Wiesołyje Riebjata nagrał pierwszą solową płytę dla Ałły Pugaczowej. W 1976 roku zespół odbył dwie trasy koncertowe w Niemczech (jako honorowi goście na międzynarodowym konkursie muzyki pop w ramach festiwalu szlagierów w Dreźnie).

W 1981 roku zespół Wiesołyje Riebjata wystąpił na ogólnozwiązkowym festiwalu na najlepsze wykonanie muzyki pop Erewań-81 i zdobył nagrodę publiczności. W 1985 roku zespół Wiesołyje Riebjata wziął udział w międzynarodowym konkursie piosenki pop „Bratysławska lira” i zdobył główną nagrodę za utwór Бродячие артисты zaaranżowany przez Słobodkina.

Wejście do sali koncertowej w Centrum Słobodkina w Moskwie.

W 1988 roku za wielkie zasługi w dziedzinie muzyki Ministerstwo Kultury ZSRR oraz Ministerstwo Kultury Rosyjskiej FSRR nadały status teatru muzycznego dla zespołu Wiesołyje Riebjata, koncertującego w Czechach, na Słowacji i Węgrzech. W 1991 roku zespół po raz szósty był laureatem ogólnozwiązkowego konkursu muzycznego Piosenka roku oraz świętował swoje 25-lecie serią koncertów w Moskwie, Kijowie i Leningradzie.

W 1995 roku Słobodkin stworzył sztukę muzyczną Ali Baba i 40 rozbójników. Premiera odbyła się w teatrze im. Jewgienija Wachtangowa w listopadzie tego samego roku.

W 2002 roku ukończona została budowa Moskiewskiego Centrum Teatralno-Koncertowego im. Pawła Słobodkina z salą kameralną na 600 miejsc. Ceremonia otwarcia odbyła się 1 lutego 2002. W 2003 roku Paweł Słobodkin założył Moskiewską Orkiestrę Kameralną Centrum. Również w 2003 roku Słobodkin i zespół Wiesołyje Riebjata otrzymał złotą płytę od kierownictwa wydawnictwa Miełodija.

W 2006 roku Słobodkin ukończył pracę nad musicalem Magiczna lampa Aladyna, którego premiera odbyła się w listopadzie w teatrze im. Simonowa. Od 2007 roku Słobodkin wydawał archiwalne nagrania zespołu Wiesołyje Riebjata, w tym m.in. album Когда молчим вдвоём. W grudniu 2015 roku wydał nowy, 14-sty album zespołu – Перекрёсток судьбы.

Śmierć

8 sierpnia 2017 roku Paweł Słobodkin zmarł w Moskwie po długotrwałej chorobie, przeżywszy 73 lata. Wraz z jego śmiercią zespół Wiesołyje Riebjata, z którym był związany przez blisko 50 lat, został rozwiązany.

Pogrzeb odbył się 10 sierpnia 2017 roku. Słobodkin został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim.

Działalność dydaktyczna

W latach 1981–1996 Paweł Słobodkin wykładał na Rosyjskim Uniwersytecie Sztuki Teatralnej jako kierownik muzyczny kursów aktorskich i reżyserskich, jest też twórcą kursów Gatunki muzyczne na scenie i Podstawy nagrywania i montażu dźwięku.

Nagrody i wyróżnienia

• Zasłużony Artysta RFSRR (29 sierpnia 1989) – za wielkie zasługi w dziedzinie sztuki radzieckiej
• Ludowy Artysta Federacji Rosyjskiej (14 lipca 1993) – za wielkie zasługi w dziedzinie sztuki
• Order Przyjaźni (10 października 2002) – za wieloletnią owocną pracę w dziedzinie kultury i sztuki
• Odznaka honorowa „Za nienaganną służbę dla miasta Moskwy” (29 kwietnia 2005) – za wieloletnią owocną działalność na rzecz stolicy i jej mieszkańców
• Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV stopnia (29 maja 2006) – za wielkie zasługi dla rozwoju kultury muzycznej i wieloletnią owocną pracę
• Podziękowanie Prezydenta Federacji Rosyjskiej (22 listopada 2011) – za wielkie zasługi dla rozwoju kultury narodowej i wieloletnią owocną pracę
• Order Honoru (4 kwietnia 2015) – za zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury narodowej i wieloletnią owocną pracę