Pawieł Daciuk
Pawieł Walerjewicz Daciuk, ros. Павел Валерьевич Дацюк (ur. 20 lipca 1978 w Swierdłowsku) – rosyjski hokeista, reprezentant Rosji, pięciokrotny olimpijczyk.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
180 cm |
| Pozycja |
napastnik (center) |
| Uchwyt |
lewy |
| Informacje klubowe | |
| Klub | |
| Numer w klubie |
13 |
| Draft |
NHL 1998, numer: 171 (6 runda) |
| Odznaczenia | |
| |
Kariera klubowa edytuj
Spartak Jekaterynburg (1996-1997)- Dinamo-Eniergija Jekaterynburg (1997-2000)
- Ak Bars Kazań (2000-2001)
Detroit Red Wings (2004-2004)- Dinamo Moskwa (2004-2005)
- Detroit Red Wings (2005-2016)
- CSKA Moskwa (2012-2013)
- SKA Sankt Petersburg (2016-2019)
- Awtomobilist Jekaterynburg (2019-)
Przed NHL edytuj
Wychowanek klubu Dinamo-Eniergija Jekaterynburg. Na początku swojej zawodowej kariery grał w rosyjskich klubach. Został wybrany przez Detroit Red Wings w drafcie do NHL w 1998 z numerem 171 w 6. rundzie. Skauci tego klubu byli pod wrażeniem umiejętności technicznych zawodnika, lecz obawiali się, że jego niewielki wzrost i waga oraz brak siły fizycznej uniemożliwią mu skuteczną grę w NHL. Okazało się, że Daciuk poprawił swoje warunki fizyczne i na sezon 2001/02 przyjechał do Detroit. Wcześniej, grał w zespołach z Jekaterynburg i Kazania w superlidze rosyjskiej.
Kariera w NHL edytuj
Gdy Daciuk zaczynał grę w Detroit jego kolegami z drużyny, i zarazem mentorami, byli, między innymi, legenda rosyjskiego hokeja Igor Łarionow, kapitan Red Wings Steve Yzerman czy rosyjska supergwiazda Siergiej Fiodorow, którzy pomagali mu stawiać pierwsze kroki na amerykańskich lodowiskach. W swoim pierwszym sezonie grał w jednej linii z Brettem Hullem i Boydem Devereaux i nie uzbierał zbyt dużo punktów. Długość sezonu w NHL i intensywność gry spowodowały, że przed końcem sezonu zasadniczego Daciuk dostał kilka meczów przerwy na odpoczynek przed play-off. W pochodzie po Puchar Stanleya Daciuk dołożył od siebie trzy bramki i trzy asysty. Oprócz tego sukcesu Daciuk był częścią reprezentacji olimpijskiej w Salt Lake City, gdzie Rosjanie zdobyli brązowy medal.
Oczekiwania w stosunku do Rosjanina rosły, szczególnie że do klubu dołączył kolejny świetnie zapowiadający się prospekt z Europy - Henrik Zetterberg. Szwed zastąpił Devereaux w linii Daciuka i Hulla, w wyniku czego powstała linia nazywana Dwóch dzieciaków i stary pryk (ang. Two Kids and an Old Goat). Daciuk rozegrał tylko 64 spotkania z powodu kontuzji kolana, lecz skończył sezon zasadniczy z 51 punktami. W play-off zagrał jednak ponownie poniżej oczekiwań, podobnie jak reszta drużyny. Wings przegrali cztery mecze z rzędu z Anaheim Mighty Ducks i odpadli w pierwszej rundzie.
Odejście Fiedorowa latem 2003 roku pozwoliły Daciukowi rozwinąć skrzydła, gdyż zaczął otrzymywać więcej czasu na lodzie. W sezonie 2003/04 wystąpił w Meczu Gwiazd NHL i zdobył w sumie 68 punktów. W play-off jednak znowu nie poszło mu najlepiej i w 12 meczach zapisał na swoim koncie tylko 6 asyst. Wings odpadli w drugiej rundzie. Po tym sezonie Daciuk był ograniczonym wolnym agentem a klubowi nie udało się dojść z młodym graczem do porozumienia, mimo zapewnień agenta Rosjanina o jego chęci pozostania w Detroit. Podczas lokautu w NHL Daciuk wrócił do Rosji, gdzie grał w zespole HC Dinamo Moskwa. 4 września 2005 roku Daciuk podpisał roczny kontrakt z Awangardem Omsk a Dynamo wyrównało ofertę dwa dni później. 19 września komisja arbitrażowa ligi rosyjskiej miała zadecydował który klub ma prawa do zawodnika. Tego samego dnia Daciuk zgodził się na dwuletni kontrakt z Red Wings wart 7.8 miliona dolarów.
W sezonie 2005/06 Daciuk pobił swój rekord punktowy w NHL, zdobywając w 75 meczach 87 oczek (28 bramek i 59 asyst). Ten sam wynik powtórzył rok później, strzelając jedną bramkę mniej i asystując jeden raz więcej. Ponieważ na ławce kar spędził tylko 22 minuty a jego zachowanie na lodzie było nienaganne otrzymał też Lady Byng Trophy. Podobnie jak z punktami, wyczyn ten powtórzył sezon później. Dzięki swojej dobrej grze dostał się do składu rosyjskiej drużyny narodowej na igrzyska olimpijskie w Turynie.
Red Wings ponownie jednak zawiedli w play-off, odpadając w 1. rundzie. W pięciu meczach Daciuk zaliczył tylko 3 asysty, przez co podniosło się dużo głosów krytyki w jego stronę, mówiących że nie jest on kompletnym graczem gdyż nie jest sobie w stanie poradzić w play-off. Działo się to mimo nowych przepisów wprowadzonych przez NHL, które miały faworyzować mniejszych, lecz bardziej finezyjnych graczy.
Daciuk stawał się nieograniczonym wolnym agentem po sezonie 2006/07 i przez prawie cały ten sezon trwały z nim rozmowy w sprawie nowego kontraktu. W końcu, 6 kwietnia 2007 roku podano do wiadomości, że Rosjanin zostanie w Detroit przez najbliższe siedem lat, będąc związanym kontraktem o wartości 46.9 miliona dolarów. Wiedząc, że jego gra stoi na bardzo wysokim poziomie, wiele ludzi cały czas wątpiło jednak w jego umiejętność przygotowania się do play-off i dla nich kontrakt ten wydawał się trochę przesadzony. Sam Daciuk jednak zmienił ich pogląd, gdy w 18 meczach play-off zdobył po 8 bramek i asyst, będąc jednym z najlepszych zawodników Red Wings w całych rozgrywkach. Skrzydła odpadły jednak z play-off w Finale Konferencji, przegrywając z Anaheim Ducks, którzy ostatecznie sięgnęli po Puchar.
W sezonie 2006/07, jako pierwszy zawodnik, grał nowym kijem firmy RBK, który posiada dziury w trzonie, dzięki czemu jest bardziej aerodynamiczny. Kij nazwany 9KO przypadł Rosjaninowi do gustu.
Od września 2012 do stycznia 2013 na okres lokautu w sezonie NHL (2012/2013) związał się kontraktem z klubem CSKA Moskwa (wraz z nim do zespołu trafił bramkarz Ilja Bryzgałow)[1].
W czerwcu 2013 przedłużył o trzy lata kontrakt z klubem Red Wings[2][3]. W czerwcu 2016 zdecydował się opuścić Detroit Red Wings deklarując zamiar powrotu do Rosji[4]. Pod koniec czerwca 2016 jego prawa zawodnicze nabył klub Arizona Coyotes[5].
Powrót do Rosji edytuj
Na początku lipca 2016 Daciuk został zawodnikiem SKA Sankt Petersburg w lidze KHL, podpisując dwuletni kontrakt[6]. W czerwcu 2019 przeszedł do Awtomobilista Jekaterynburg, podpisując roczny kontrakt i tym samym po niemalże 20 latach ponownie został zawodnikiem klubu w swoim rodzinnym mieście[7]. W lipcu 2020 przedłużył kontrakt o rok[8].
Kariera reprezentacyjna edytuj
Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 2001, 2003, 2005, 2010, 2012, 2016, 2018, zimowych igrzysk olimpijskich 2002, 2006, 2010, 2014, Pucharu Świata 2004, 2016. W ramach ekipy olimpijskich sportowców z Rosji brał udział w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich 2018.
Statystyki kariery edytuj
Sezon zasadniczy i play-off edytuj
| Sezon zasadniczy | Play-off | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Drużyna | Liga | M | G | A | Pkt | Min | M | G | A | Pkt | Min | ||
| 1996–97 | Spartak Jekaterynburg | RSL | 18 | 2 | 2 | 4 | 4 | — | — | — | — | — | ||
| 1997–98 | Dinamo Jekaterynburg | RSL | 24 | 3 | 5 | 8 | 4 | — | — | — | — | — | ||
| 1998–99 | Dinamo Jekaterynburg | RSL | 22 | 12 | 15 | 27 | 12 | 9 | 3 | 7 | 10 | 10 | ||
| 1999–00 | Ak Bars Kazań | RSL | 15 | 1 | 3 | 4 | 4 | — | — | — | — | — | ||
| 2000–01 | Ak Bars Kazań | RSL | 42 | 9 | 17 | 26 | 10 | 4 | 0 | 1 | 1 | 2 | ||
| 2001–02 | Detroit Red Wings | NHL | 70 | 11 | 24 | 35 | 4 | 21 | 3 | 3 | 6 | 2 | ||
| 2002–03 | Detroit Red Wings | NHL | 64 | 12 | 39 | 51 | 16 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||
| 2003–04 | Detroit Red Wings | NHL | 75 | 30 | 38 | 68 | 35 | 12 | 0 | 6 | 6 | 2 | ||
| 2004–05 | Dinamo Moskwa | RSL | 47 | 15 | 17 | 32 | 16 | 10 | 6 | 3 | 9 | 4 | ||
| 2005–06 | Detroit Red Wings | NHL | 75 | 28 | 59 | 87 | 22 | 5 | 0 | 3 | 3 | 0 | ||
| 2006–07 | Detroit Red Wings | NHL | 79 | 27 | 60 | 87 | 20 | 18 | 8 | 8 | 16 | 8 | ||
| 2007–08 | Detroit Red Wings | NHL | 82 | 31 | 66 | 97 | 20 | 22 | 10 | 13 | 23 | 6 | ||
| 2008–09 | Detroit Red Wings | NHL | 81 | 32 | 65 | 97 | 22 | 16 | 1 | 8 | 9 | 5 | ||
| 2009–10 | Detroit Red Wings | NHL | 80 | 27 | 43 | 70 | 18 | 12 | 6 | 7 | 13 | 8 | ||
| 2010–11 | Detroit Red Wings | NHL | 56 | 23 | 36 | 59 | 15 | 11 | 4 | 11 | 15 | 8 | ||
| 2011–12 | Detroit Red Wings | NHL | 70 | 19 | 48 | 67 | 14 | 5 | 1 | 2 | 3 | 2 | ||
| 2012–13 | CSKA Moskwa | KHL | 31 | 11 | 25 | 36 | 4 | — | — | — | — | — | ||
| 2012–13 | Detroit Red Wings | NHL | 47 | 15 | 34 | 49 | 14 | 14 | 3 | 6 | 9 | 4 | ||
| 2013–14 | Detroit Red Wings | NHL | 45 | 17 | 20 | 37 | 6 | 5 | 3 | 2 | 5 | 0 | ||
| 2014–15 | Detroit Red Wings | NHL | 63 | 26 | 39 | 65 | 8 | 7 | 3 | 2 | 5 | 2 | ||
| 2015–16 | Detroit Red Wings | NHL | 66 | 16 | 33 | 49 | 14 | 5 | 0 | 0 | 0 | 4 | ||
| 2016-17 | SKA Sankt Petersburg | KHL | 44 | 12 | 22 | 34 | 14 | 7 | 3 | 5 | 8 | 27 | ||
| 2017-18 | SKA Sankt Petersburg | KHL | 37 | 8 | 27 | 35 | 8 | 15 | 4 | 3 | 7 | 0 | ||
| 2018-19 | SKA Sankt Petersburg | KHL | 54 | 12 | 30 | 42 | 6 | 12 | 1 | 6 | 7 | 4 | ||
| 2019-20 | Awtomobilist Jekaterynburg | KHL | 43 | 5 | 17 | 22 | 10 | 4 | 2 | 2 | 4 | 2 | ||
| NHL razem | 953 | 314 | 604 | 918 | 228 | 157 | 42 | 71 | 113 | 55 | ||||
| RSL razem | 168 | 42 | 60 | 102 | 50 | 23 | 9 | 11 | 20 | 16 | ||||
| KHL razem | 209 | 48 | 121 | 169 | 42 | 38 | 10 | 16 | 26 | 33 | ||||
Międzynarodowe edytuj
| Rok | Drużyna | Turniej | Wynik | M | G | A | Pkt | Min |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2001 | Rosja | WC | 6 | 7 | 0 | 4 | 4 | 0 |
| 2002 | Rosja | Oly | 
|
6 | 1 | 2 | 3 | 0 |
| 2003 | Rosja | WC | 7 | 7 | 1 | 4 | 5 | 0 |
| 2004 | Rosja | WCH | 5 | 4 | 1 | 0 | 1 | 0 |
| 2005 | Rosja | WC |
|
9 | 3 | 4 | 7 | 0 |
| 2006 | Rosja | Oly | 4 | 8 | 1 | 7 | 8 | 10 |
| 2010 | Rosja | Oly | 6 | 4 | 1 | 2 | 3 | 2 |
| 2010 | Rosja | WC | 
|
6 | 6 | 1 | 7 | 0 |
| 2012 | Rosja | WC | 
|
10 | 3 | 4 | 7 | 2 |
| 2014 | Rosja | Oly | 5 | 5 | 2 | 4 | 6 | 0 |
| 2016 | Rosja | WC |
|
10 | 1 | 10 | 11 | 0 |
| 2016 | Rosja | WCH | 3 | 2 | 0 | 2 | 2 | 0 |
| Seniorskie razem | 78 | 20 | 44 | 64 | 14 | |||
Sukcesy edytuj
- Reprezentacyjne
Brązowy medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2002
Brązowy medal mistrzostw świata: 2005
Złoty medal mistrzostw świata: 2012- Brązowy medal mistrzostw świata: 2016
Złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2018
- Klubowe
Puchar Stanleya – mistrzostwo NHL: 2002, 2008 z Detroit Red Wings- Złoty medal mistrzostw Rosji: 2005 z Dinamem Moskwa, 2017 ze SKA
- Puchar Gagarina – mistrzostwo KHL: 2017 ze SKA
- Puchar Kontynentu: 2018 ze SKA
- Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2018, 2019 ze SKA
- Indywidualne
- Superliga rosyjska w hokeju na lodzie (2004/2005):
- Złoty Kij - Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) rundy zasadniczej
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 6 goli
- Nagroda Mistrz Play-off: 8 punktów (6 goli i 2 asysty) w 10 meczach
- Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2005:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/- turnieju: +8 (ex aequo)
- Lady Byng Memorial Trophy: 2006, 2007, 2008, 2009
- Frank J. Selke Trophy: 2008, 2009, 2010
- Trofeum Charłamowa dla najlepszego rosyjskiego zawodnika sezonu w lidze NHL: 2011
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2010/Elita:
- Skład gwiazd turnieju
- KHL (2012/2013):
- Channel One Cup 2012:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 3 gole
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 5 asyst
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 3 punkty
- Skład gwiazd turnieju
- Euro Hockey Tour 2012/2013:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów całego cyklu: 5 asyst
- NHL (2012/2013):
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2016/Elita:
- Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 10 asyst[11]
- Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 – turniej mężczyzn:
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2018/Elita:
- KHL (2017/2018)[17][18]:
- Nagroda za Wierność Hokejowi (dla największego weterana i ambasadora gry w hokeja)
- Nagroda Syrius (nagroda specjalna dla zawodnika, który zdobył cztery trofea mistrzostwo olimpijskie, mistrzostwo świata, Puchar Stanleya i Puchar Gagarina)
- KHL (2020/2021):
- Nagroda za Wierność Hokejowi (dla największego weterana i ambasadora gry w hokeja)
- Nagroda Bezcennej Ligi dla zawodnika
- Wyróżnienia
- Zasłużony Mistrz Sportu Rosji w hokeju na lodzie: 2002, 2012
- Triple Gold Club: 25 lutego 2018[19]
- Odznaczenie
- Order Przyjaźni (27 lutego 2018)[20]
Przypisy edytuj
- ↑ Новости [online], www.cska-hockey.ru [dostęp 2017-11-25] (ros.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-15)].
- ↑ Datsyuk, Wings agree on 3-year extension | NHL.com
- ↑ Pavel Datsyuk leaves Detroit Red Wings after 14 seasons, will return to Russia [online], espn.go.com [dostęp 2017-11-25].
- ↑ Red Wings trade Datsyuk, pick to Coyotes | NHL.com [online], www.nhl.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Павел Дацюк – в СКА! - ХК СКА Санкт-Петербург [online], www.ska.ru [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ ХК Автомобилист [online], www.hc-avto.ru [dostęp 2019-06-07].
- ↑ Новости. Сайт ХК Автомобилист [online], hc-avto.ru [dostęp 2024-04-25].
- ↑ Названы тренеры команд-участниц Матча Звезд КХЛ : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-25].
- ↑ «Легенда № 13». Форвард «Детройта» Павел Дацюк, играющий под номером 13, во второй раз выиграл «Харламов трофи» [online], www.sovsport.ru [dostęp 2017-11-25].
- ↑ http://reports.iihf.hockey/Hydra/415/IHM415000_85D_48_0.pdf
- ↑ http://reports.iihf.hockey/Hydra/410/IHM400000_85D_26_0.pdf
- ↑ http://reports.iihf.hockey/Hydra/410/IHM400000_85G_26_0.pdf
- ↑ Martin Merk: Kovalchuk MVP. pyeongchang2018.iihf.hockey, 2018-02-25. [dostęp 2018-02-25]. (ang.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-24)].
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-24)].
- ↑ Heroics Rewarded. Closing Ceremony of 10th KHL Championship : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2018-05-25].
- ↑ Список лауреатов десятого сезона КХЛ : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ) [online], www.khl.ru [dostęp 2018-05-25].
- ↑ Andrew Podnieks: Datsyuk joins TGC. pyeongchang2018.iihf.hockey, 2018-02-25. [dostęp 2018-02-25].
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 27.02.2018 № 88 "О награждении государственными наградами Российской Федерации". publication.pravo.gov.ru. [dostęp 2018-06-21]. (ros.).
Bibliografia edytuj
- Pawieł Daciuk w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Pawieł Daciuk w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Pawieł Daciuk w bazie NHL (ang.)
- Pawieł Daciuk w bazie KHL (ros.)