Pedro Solbes
Pedro Solbes Mira (ur. 31 sierpnia 1942 w Pinoso[1]) – hiszpański ekonomista, prawnik i polityk, parlamentarzysta, wicepremier i minister, od 1999 do 2004 komisarz europejski.
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 31 sierpnia 1942 Pinoso | |
|---|---|---|
| Zawód, zajęcie | ekonomista, prawnik, polityk | |
| Odznaczenia | ||
  
| ||
ŻyciorysEdytuj
Ukończył studia z zakresu ekonomii europejskiej na Université Libre de Bruxelles oraz prawo na Uniwersytecie Complutense w Madrycie. Na drugiej z tych uczelni uzyskał doktorat w zakresie nauk politycznych[2][3].
W latach 1968–1973 pracował jako urzędnik ministerstwa handlu zagranicznego w Walencji, następnie do 1978 był radcą handlowym w przedstawicielstwie Hiszpanii przy Wspólnotach Europejskich w Brukseli. W latach 1978–1979 pełnił funkcję doradcy ministra Leopolda Calvo-Sotelo, później do 1982 był dyrektorem generalnym ds. polityki handlowej w ministerstw gospodarki i handlu. Od 1982 do 1985 zajmował stanowisko sekretarza generalnego w resorcie gospodarki i finansów, biorąc aktywny udział w negocjacjach akcesyjnych Hiszpanii z Wspólnotami Europejskimi. W 1985 premier Felipe González powierzył mu funkcję sekretarza stanu ds. Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, którą pełnił do 1991[1][3].
Od lipca 1991 do lipca 1993 Pedro Solbes sprawował urząd ministra rolnictwa, rybołówstwa i żywności. Następnie do maja 1996 był ministrem gospodarki i finansów[3]. W okresie 1996–1999 zasiadał z ramienia Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE) w Kongresie Deputowanych, niższej izbie Kortezów Generalnych[1].
We wrześniu 1999 wszedł w skład komisji Romano Prodiego jako komisarz ds. gospodarczych i walutowych. Stanowisko to zajmował do kwietnia 2004. Zrezygnował w związku z powołaniem w skład nowego rządu hiszpańskiego, na czele którego stanął José Luis Rodríguez Zapatero. Od tegoż miesiąca do kwietnia 2009 był drugim wicepremierem oraz ponownie ministrem gospodarki i finansów[3]. Od 2008 do 2009 sprawował mandat deputowanego IX kadencji[1].
W 2011 wszedł w skład rady dyrektorów koncernu energetycznego Enel[3], a także został doradcą w Barclays[4].
OdznaczeniaEdytuj
- Łańcuch Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania, 2009)[5]
- Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania, 1996)[6]
- Odznaka Komandora z Gwiazdą Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania, 1985)[7]
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d Solbes Mira, Pedro (hiszp.). congreso.es. [dostęp 2016-04-12].
- ↑ Commissioners: Solbes (ang.). ec.europa.eu. [dostęp 2016-04-12].
- ↑ a b c d e Pedro Solbes (hiszp.). buscabiografias.com. [dostęp 2016-04-12].
- ↑ Barclays ficha a Solbes como asesor y consejeroEl exministro lleva unas semanas colaborando con la entidad para temas internacionales relacionados con Bruselas y asuntos institucionales (hiszp.). elpais.com, 30 maja 2011. [dostęp 2016-04-12].
- ↑ Real Decreto 776/2009, de 24 de abril, por el que se concede el Collar de la Orden del Mérito Civil a don Pedro Solbes Mira (hiszp.). boe.es, 25 kwietnia 2009. [dostęp 2016-04-12].
- ↑ Real Decreto 993/1996, de 10 de mayo, por el que se concede la Gran Cruz de la Real y Muy Distinguida Orden de Carlos III a don Pedro Solbes Mira (hiszp.). boe.es, 11 maja 1996. [dostęp 2016-04-12].
- ↑ Orden de 30 de mayo de 1985 por la que se concede la Encomienda de Número de la Orden de Isabel la Católica a don Pedro Solbes Mira, Secretario general Técnico del Ministerio de Economía y Hacienda (hiszp.). boe.es, 1 czerwca 1985. [dostęp 2016-04-12].