Piaskowa Góra (Wałbrzych)

Piaskowa Góra (przed 1945 Sandberg) – dzielnica mieszkalna Wałbrzycha i jego jednostka pomocnicza[4].

Piaskowa Góra
Część miasta Wałbrzycha
Ilustracja
Piaskowa Góra, widok z obwodnicy
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miasto

Wałbrzych

Data założenia

XIX w.

W granicach Wałbrzycha

1 stycznia 1951[1][2]

SIMC

1062782[3]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

58-309

Tablice rejestracyjne

DB

Położenie na mapie Wałbrzycha
Mapa konturowa Wałbrzycha, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Piaskowa Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Piaskowa Góra”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Piaskowa Góra”
Ziemia50°48′31″N 16°17′02″E/50,808611 16,283889
Piaskowa Góra, widok od strony Podzamcza

Swoją nazwę zawdzięcza złożom piasku szklarskiego, który jest wykorzystywany w hutnictwie szkła. Początkowo wchodziła w skład Szczawna-Zdroju i stanowiła jego zaplecze gospodarskie. Obecna nazwa obowiązuje od 1951.

Piaskowa Góra zajmuje wzniesienie w północnej części miasta, między dolinami Szczawnika na zachodzie i Pełcznicy na wschodzie. Od północy ogranicza ją dolna linia kolejowa nr 291, poprzez którą sąsiaduje ze Szczawienkiem, a na południu dociera do północnych podnóży Stróżnika i Wzgórza Gedymina z parkiem w Szczawnie Zdroju. Najstarsza część dzielnicy skupiona jest na osi obecnych ulic Wrocławskiej, kardynała S. Wyszyńskiego i H. Wieniawskiego (tak zwana SPG, tj. Stara Piaskowa Góra). Przed wojną powstało tu kilka zakładów przemysłowych, w tym huta szkła i Zakłady Urządzeń Technicznych WAMAG, które zaprzestały swojej działalności oraz Dolnośląska Fabryka Lin i Drutów Linodrut – Linmet, która po sprywatyzowaniu została przeniesiona do Świdnicy[5]. Przez ulicę Wrocławską została poprowadzona linia tramwajowa z centrum Wałbrzycha na Szczawienko, zwane również Dolnym Szczawnem.

Na Piaskowej Górze na początku XX wieku powstały również dwa kościoły: luterański oraz rzymskokatolicki. Wraz z rozwojem Wałbrzycha po zakończeniu II wojny światowej Piaskowa Góra w latach 60. została wyłączona z granic administracyjnych Szczawna-Zdroju i włączona do Wałbrzycha. Wybudowano tutaj osiedle mieszkaniowe przewidziane na ok. 30 tysięcy mieszkańców. Górzysta rzeźba terenu pozwoliła na wkomponowanie w terenie zarówno wysokich budynków z tzw. wielkiej płyty, jak i jednorodzinnej zabudowy szeregowej. Znajdują się tutaj:

Piaskowa Góra jest kreowana na centrum handlowe miasta. Znajdują się tu liczne punkty handlowe i usługowe, a także budynki użyteczności publicznej: filia biblioteki publicznej, Wałbrzyski Ośrodek Kultury, poczta, policja. Funkcjonują trzy parafie rzymskokatolickie, a przez pewien czas działała misja mormonów. W pobliżu Piaskowej Góry znajduje Wałbrzyska Specjalna Strefa Ekonomiczna.

Według danych Urzędu Miejskiego w Wałbrzychu w 2014 roku dzielnicę Piaskowa Góra zamieszkiwało 19448 osób[6].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 1950 r. nr 57, poz. 509
  2. Rozwój terytorialny Wałbrzycha
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). GUS. [dostęp 2021-01-09].
  4. Uchwała Rady Miejskiej Wałbrzycha z dnia 30 grudnia 2004 r. ws. utworzenia jednostki pomocniczej Gminy Wałbrzych pod nazwą Wspólnota Samorządowa „Piaskowa Góra” i nadania Statutu tej jednostce (Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego z 2005 r., Nr 21, poz. 501)
  5. Historia zakładu. linosteel.pl. [dostęp 2023-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-12)]. (pol.).
  6. nasz.walbrzych.pl

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj