Proprionoglaris
Proprionoglaris – wymarły rodzaj owadów z rzędu psotników, o niepewnej przynależności rodzinowej. Żył w kredzie.
| Proprionoglaris | |
| Perrichot, Azar, Néraudeau et Nel, 2003 | |
| Okres istnienia: alb–santon | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzaj |
Proprionoglaris |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Proprionoglaris guyoti Perrichot, Azar, Néraudeau et Nel, 2003 | |
Rodzaj ten został opisany w 2003 roku przez Vincenta Perrichota, Dany’ego Azara, Didiera Néraudeau i André Nel. Jego gatunkiem typowym został Proprionoglaris guyoti, opisany w tej samej pracy[1]. W 2014 roku opisano kolejny gatunek: P. axioperierga[2]. Autorzy rodzaju nie przyporządkowali go do rodziny, zaznaczając, że może należeć do Prionoglarididae lub Archaeatropidae[1]. W 2013 Mockford, Lienhard i Yoshizawa zaliczyli go do Archaeatropidae i taką klasyfikację wykorzystali również Azar, Nel i Perrichot w 2014, zwracając jednak uwagę, że autorzy pracy z 2013 nie przebadali materiału typowego, w związku z czym należy takie przyporządkowanie uznawać za prowizoryczne[2].
Przedstawiciele rodzaju mieli biczyk czułków złożony z 18 niepierścieniowanych członów. Ich narządy gębowe odznaczały się obecnością żuwki wewnętrznej oraz brakiem narządu czuciowego na drugim członie głaszczków szczękowych. Przednia para skrzydeł miała komórkę radialną w kształcie wydłużonego sześciokąta, żyłkę poprzeczną między odsiebną częścią żyłki subkostalnej a przednim brzegiem skrzydła oraz odsiebny koniec żyłki subkostalnej wychodzący z pierwszej żyłki radialnej ku wierzchołkowi skrzydła. Pokładełko samic cechowały długie walwule trzeciej pary[1][2].
Znane są dwa gatunki:
- Proprionoglaris guyoti Perrichot, Azar, Néraudeau et Nel, 2003 – opisany na podstawie 4 okazów (w tym samca i samicy) sfosylizowanych w bursztynie, znalezionym we francuskim Les Nouillers i datowanym na późny alb. Epitet gatunkowy upamiętnia Thierry’ego Guyota[1].
- Proprionoglaris axioperierga Azar, Nel et Perrichot, 2014 – opisany na podstawie pojedynczej samicy zachowanej w bursztynie wandejskim, znalezionym we francuskim La Robinière i datowanym na kredę późną, na okres między środkowym cenomanem a wczesnym santonem[2].
P. guyoti miał około 3 mm długości ciała, podczas gdy P. axioperierga 1,64 mm. U P. guyoti żyłki były porośnięte pojedynczym, a u P. axioperierga podwójnym rzędem szczecinek. U P. guyoti odnóża środkowej pary miały na goleniach po 4, a tylnej pary po 3 długie trichobotria. U P. axioperierga golenie środkowe miały 2, a tylne 4 długie trichobotria. Różnice między gatunki przejawiają się również w wielu szczegółach użyłkowania skrzydeł[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Vincent , Dany Azar, Didier Néraudeau,André Nel. New Psocoptera in the Early Cretaceous amber of SW France and Lebanon (Insecta: Psocoptera: Trogiomorpha). „Geol. Mag.”. 140 (6), s. 669–683, 2003. Cambridge University Press. DOI: 10.1017/S0016756803008355.
- ↑ a b c d e Dany Azar, André Nel, Vincent Perrichot. Diverse barklice (Psocodea) from Late Cretaceous Vendean Amber. „Paleontological Contributions”. 10C, s. 9-15, 2014.