Opaczne (przełęcz)
Opaczne (879 m) – przełęcz w Paśmie Jałowieckim, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego[1], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[2], a w najszerszym ujęciu do Beskidu Żywieckiego[3].
 Jałowiec i przełęcz Opaczne (po prawej stronie) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
879 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie powiatu suskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 49°40′05,8″N 19°29′59,2″E/49,668278 19,499778
| |
Przełęcz znajduje się pomiędzy szczytami Jałowca (1111 m) i Babiarzówki (890 m), tuż po zachodniej stronie tego ostatniego. Mapa Geoportalu pomiędzy Jałowcem a przełęczą Opaczne podaje jeszcze szczyt Opaczne z wysokością 912,6 m, ale nie jest to szczyt, a tylko zmiana nachylenia grani, która w tym miejscu z łagodnej przechodzi w bardziej stromą[4][5].
Grzbietem przez przełęcz Opaczne biegnie granica między miejscowościami Stryszawa i Zawoja, obydwie w powiecie suskim, województwie małopolskim. Na południowy zachód, poniżej przełęczy, na wysokości 850 m, znajdowało się schronisko turystyczne „W Murowanej Piwnicy” na Opacznem”[6][7]. W rejonie przełęczy jest niewielka polanka, z której widoki są ograniczone. Dużo szersze widoki natomiast rozciągają się z położonej na jej stokach polany ze schroniskiem Opaczne. Na polanie tej znajduje się najwyżej położone w całym Paśmie Jałowieckim osiedle Opaczne z kilkoma gospodarstwami, które zostały zamienione na domki letnie. Jest to jedna z niewielu osad w Polsce nie posiadających prądu elektrycznego. Wybudowano tutaj w 1989 r. elektrownię wiatrową, która jednak z powodu błędnego wykonania nie działa i niszczeje[3].
Szlaki turystyczne
edytuj
przełęcz Przysłop – Kiczora – Arcygłówka – Solniska – Kolędówki – Kolędówka – Babiarzówka – Opaczne – Jałowiec – Czerniawa Sucha – Lachów Groń – Koszarawa. Czas przejścia 6 h, ↓ 6:05 h[8].
Przypisy
edytuj- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
- ↑ a b Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 234–236, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ Tomasz Biesik, Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Żywiecki, Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 149–152, ISBN 978-83-925599-4-8.
- ↑ Babia Góra, Zawoja. Mapa turystyczna 1:30 000, wyd. 3, Kraków: Compass, 2005, s. 1, ISBN 83-89165-09-0.
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.