Przejście graniczne Konieczna-Becherov
Przejście graniczne Konieczna-Becherov – polsko-słowackie drogowe przejście graniczne w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Uście Gorlickie, w miejscowości Konieczna, istniało do 21 grudnia 2007 roku.
| ||
Przejście graniczne Konieczna-Becherov (lipiec 2012) | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Konieczna | |
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Becherov | |
Rodzaj przejścia | drogowe | |
Status | zlikwidowane | |
Rodzaj ruchu | osobowy, towarowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 7,5 t, mały ruch graniczny | |
![]() |
Opis przejścia granicznegoEdytuj
Przejście graniczne drogowe Konieczna-Becherov powstało w 1995 roku dzięki umowie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Słowackiej[1] z miejscem odprawy granicznej po stronie polskiej w miejscowości Konieczna i czynne przez całą dobę. Dopuszczony był ruch jedynie osobowy i mały ruch graniczny[2]. 16 stycznia 2004 roku[3] zostało rozszerzone o ruch towarowy, o dopuszczalnej masie całkowitej do 7,5 tony[4]. Obsługiwane było przez graniczną placówkę kontrolną Straży Granicznej w Koniecznej, a następnie placówkę straży Granicznej w Koniecznej.
21 grudnia 2007 roku na mocy układu z Schengen przejście zostało zlikwidowane.
W okresie istnienia Czechosłowacji funkcjonowało w tym miejscu polsko-czechosłowackie przejście graniczne małego ruchu granicznego II kategorii Konieczna-Becherov. Zostało utworzone 13 kwietnia 1960 roku[5]. Czynne było po uzgodnieniu umawiających się stron. Dopuszczony był ruch osób i środków transportu w związku z użytkowaniem gruntów[6]. Odprawę graniczną i celną wykonywały organy Wojsk Ochrony Pogranicza[7]. Obsługiwane było przez strażnicę WOP Konieczna.
Do przejścia po stronie polskiej prowadziła droga wojewódzka nr 977, która następnie po słowackiej przechodziła w drogę nr 545.
W okresie międzywojennym istniało polsko-czechosłowackie przejście graniczne Konieczna-Becherov (miejsce przejściowe po drogach ulicznych), w rejonie słupa granicznego nr 17. Był to punkt przejściowy z prawem dokonywania odpraw mieszkańców pogranicza, bez towarów w czasie i na zasadach obowiązujących urzędy celne, ustawione przy drogach kołowych. Dopuszczony był mały ruch graniczny. Przekraczanie granicy odbywało się na podstawie przepustek: jednorazowych, stałych i gospodarczych[8].