Pyton skalny
Pyton skalny (python sebae) – gatunek dużego węża z rodziny pythonidae. Zamieszkuje całą Afrykę Centralną i niektóre fragmenty Afryki południowej. Jest to obecnie największy wąż żyjący na tym kontynencie[3].
| Python sebae[1] | |
| (Johann Georg Gmelin, 1789) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
pyton skalny |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Opis edytuj
Wygląd edytuj
Ubarwienie jasno brązowe w ciemne plamki. Spód, w porównaniu do ciemnego grzbietu, stosunkowo jasny. Wąż bardzo muskularny i silny. Mocniejszą budowę posiada jedynie południowo-amerykańska anakonda zielona.
Wielkość i waga edytuj
Dorasta do 5 metrów długości i ponad 60 kilogramów wagi. Niegdyś w Afryce podobno znaleziono i złapano okaz o długości 7,6 m, jednak nie są to informacje potwierdzone.
Pożywienie edytuj
Pytony skalne żywią się wszystkim, co w danej chwili są w stanie upolować. Najczęściej są to duże zwierzęta kopytne np. impale. Przy odrobinie szczęścia uda im się złapać małpę. Większy posiłek starcza wężowi nawet na rok[4].
Rozród edytuj
Gody odbywają od listopada do marca. Ciąża trwa 70-90 dni. Samica składa 30-40 jaj. Młode pytony są wyraźnie mniejsze od swoich rodziców – mierzą w granicach 60-70 cm. W naturze, pytony skalne dożywają 30 lat. Dojrzałość płciową natomiast zyskują w wieku 2 – 4 lat[3].
Galeria edytuj
-
Ilustracja z XVIII wieku przedstawiająca pytona skalnego -
Pyton polujący na ciężarną kozę -
-
Przypisy edytuj
- ↑ Python sebae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Python sebae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Robert Smolka, Python sebae – pyton skalny [online], Terrarium, 20 czerwca 2019 [dostęp 2023-11-03] (pol.).
- ↑ Grbs, Tiere: Pyton skalny [online], Tiere, 26 lutego 2009 [dostęp 2023-11-03].