Rakesh Sharma

indyjski pilot i kosmonauta

Rakesh Sharma (pendż. ਰਾਕੇਸ਼ ਸ਼ਰਮਾ; ur. 13 stycznia 1949 w Patiali) – indyjski pilot wojskowy, pierwszy indyjski kosmonauta. Poleciał na stację kosmiczną Salut 7 na pokładzie statku Sojuz T-11 3 kwietnia 1984 roku w ramach programu Interkosmos[1][2].

Rakesh Sharma
ਰਾਕੇਸ਼ ਸ਼ਰਮਾ
Ilustracja
Rakesh Sharma
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1949
Patiala w Pendżabie

Narodowość

indyjska

Funkcja

kosmonauta badacz

Łączny czas misji kosmicznych

7 dni, 21 godzin, 40 minut

Misje

Sojuz T-11 / Sojuz T-10

Stopień wojskowy

podpułkownik

Wyuczony zawód

pilot

Odznaczenia

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Medal „Za umacnianie braterstwa broni” Medal „Za zasługi w podboju kosmosu”

Życie osobiste edytuj

Rakesh Sharma urodził się w Patiali w indyjskim Pendżabie 13 stycznia 1949 roku. Skończył St. George’s Grammar School w Hajdarabadzie, następnie uczęszczał do Nizam College. Z żoną Madhu mają dwoje dzieci: syna Kapila, który jest reżyserem filmowym, i córkę Kritikę[3][4].

Przebieg kariery edytuj

Służba w siłach powietrznych edytuj

W 1966 roku Rakesh Sharma wstąpił do indyjskiej Akademii Obrony Narodowej, po jej ukończeniu w 1970 roku wstąpił w szeregi Indyjskich Sił Powietrznych jako pilot[5]. Latał na MiG-21, w 1971 roku brał udział w działaniach bojowych przeciwko Pakistanowi w toku wojny o niepodległość Bangladeszu[5][6]. Szybko awansował i został majorem sił powietrznych[2].

Lot w kosmos edytuj

20 sierpnia 1982 roku został wybrany do udziału w programie Interkosmos, z którym współpracowała Indyjska Organizacja Badań Kosmicznych, i do lotu w kosmos[7].

2 kwietnia 1984 roku wystartował na pokładzie Sojuza T-11 z kosmodromu Bajkonur, stając się pierwszym obywatelem Indii, który poleciał w kosmos. Celem misji była wizyta krótkookresowa na radzieckiej stacji kosmicznej Salut 7. Dowódcą załogi był Jurij Małyszew, a inżynierem lotu – Giennadij Striekałow.

Na pokładzie stacji Sharma spędził niespełna osiem dni, przeprowadzając doświadczenia naukowe i techniczne – w sumie czterdzieści trzy sesje eksperymentów, poświęconych głównie biomedycynie i teledetekcji[7]. Załoga przeprowadziła telekonferencję z udziałem prominentnych radzieckich polityków i premier Indii Indiry Gandhi. Zapytany przez nią, jak wyglądają Indie z kosmosu, odparł: „najlepiej na świecie” (urdu ‏Sare Jahan se Accha‎), tytułem jednego z najsłynniejszych wierszy patriotycznych w języku urdu. Dzięki misji Sharmy Indie stały się czternastym państwem świata, które wysłało człowieka w kosmos[7].

Dalsza praca edytuj

Na emeryturę odszedł w stopniu Wing Commandera (podpułkownika). W 1987 roku został zatrudniony w Hindustan Aeronautics Limited jako główny pilot doświadczalny w oddziale w Nashiku, gdzie pracował do 1992 roku, kiedy przeprowadził się do Bengaluru i objął stanowisko szefa zespołu oblatywaczy HAL. Pracował także przy konstrukcji Tejasa[7].

Odznaczenia i nagrody edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Cosmonaut Biography: Rakesh Sharma. Spacefacts.de. [dostęp 2016-05-01]. (ang.).
  2. a b Rakesh Sharma. Mapsofindia.com. [dostęp 2016-05-01]. (ang.).
  3. Sumit Jha: Kapil Sharma to make his directorial debut. 4 sierpnia 2011. [dostęp 2016-05-01]. (ang.).
  4. Stephen David: Cosmonaut on terra firma. 15 kwietnia 1996. [dostęp 2016-05-01]. (ang.).
  5. a b Rakesh Sharma, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-05-01] (ang.).
  6. Anjali Bisaria: 10 Facts About Astronaut Rakesh Sharma, The First Indian To Go To Space. [w:] India Times [on-line]. 2016-02-21. [dostęp 2016-04-30]. (ang.).
  7. a b c d e Pankaja Srinivasan: The down to earth Rakesh Sharma. 2010-04-04. [dostęp 2016-05-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj