Jaskier tojadolistny

gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych
(Przekierowano z Ranunculus aconitifolius)

Jaskier tojadolistny (Ranunculus aconitifolius L.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Europie[4][5]. Jest uprawiany w wielu krajach jako roślina ozdobna[5][6].

Jaskier tojadolistny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

jaskrowate

Rodzaj

jaskier

Gatunek

jaskier tojadolistny

Nazwa systematyczna
Ranunculus aconitifolius L.
Sp. Pl. 551 1753[3]
Synonimy
  • Hecatonia aconitifolia Schur
  • Hecatonia platanifolia Schur[3]

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Rośnie naturalnie w środkowej i północnej Hiszpanii, we Francji, północnej części Włoch, w Bośni i Hercegowinie, Szwajcarii, Austrii, Czechach oraz Niemczech[7].

Morfologia edytuj

Pokrój
Bylina o lekko omszonych, gęstych i wyprostowanych pędach[5]. Dorasta do 60 cm wysokości[6].
Liście
Mają dłoniasty kształt, z 3–5 lancetowatymi klapkami. Są ząbkowane[5].
Kwiaty
Zebrane w luźne i rozgałęzione kwiatostany. Mają białą barwę. Dorastają do 10–20 mm średnicy. Działki kielicha mają czerwonawą lub purpurową barwę[5].

Biologia i ekologia edytuj

Roślina ta jest hemikryptofitem. Rośnie w wilgotnych miejscach w lasach, na łąkach i przy rowach. Występuje na wysokości do 2600 m n.p.m. Kwitnie od maja do sierpnia[5].

Zastosowanie i uprawa edytuj

  • Uprawiany jest ze względu na swoje ładne kwiaty, które u różnych odmian mogą być pojedyncze lub pełne (np. u kultywara 'Flore Pleno')[6].
  • Jest łatwy w uprawie. Rozmnaża się go przez siew nasion (najlepiej zaraz po ich zebraniu), lub przez podział rozrośniętych kęp wiosną lub jesienią. W okresie kwitnienia wskazane jest podlewanie. Najlepiej rośnie na przepuszczalnej i stale wilgotnej glebie, na stanowisku słonecznym lub w półcieniu[6].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
  3. a b Ranunculus aconitifolius L.. The Plant List. [dostęp 2015-05-05]. (ang.).
  4. Ranunculus aconitifolius – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-05-05]. (ang.).
  5. a b c d e f Ranunculus aconitifolius. Plantes & botanique. [dostęp 2015-05-05]. (fr.).
  6. a b c d Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  7. Taxon: Ranunculus aconitifolius L.. Germplasm Resources Information Network - (GRIN). [dostęp 2015-05-05]. (ang.).