Wikipedia

Raoul Bova

włoski aktor

Raoul „Rollo” Bova (ur. 14 sierpnia 1971 w Rzymie) – włoski aktor, producent i scenarzysta telewizyjny, filmowy i teatralny, model.

Raoul Bova
Ilustracja
Roul Bova (2015)
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1971
Rzym

Zawód

aktor, producent filmowy, scenarzysta, model

Współmałżonek

Chiara Giordano
(2000–2013; separacja)

Lata aktywności

od 1992

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Swoje imię otrzymał po dziadku. Jego rodzice pochodzą z południowych Włoch – ojciec Giuseppe z Reggio Calabria, a matka z Neapolu. Dzieciństwo miał spokojne i dostatnie. Ojciec pracował w liniach lotniczych Alitalia, a matka zajmowała się domem[1].

Pierwszy film jaki obejrzał to Pół żartem, pół serio (1959) z Marilyn Monroe. Jako szesnastolatek, wraz z zespołem S.S. Lazio, zdobył mistrzostwo Włoch na 100 m stylem grzbietowym. Studiował w Istituto Superiore di Educazione Fisica w Rzymie. Chciał zostać policjantem, ale nie zdał egzaminu do Carabinieri. Poszedł do szkoły teatralnej, studiował aktorstwo w Szkole Beatrice Bracco z Michaelem Margottą w Rzymie i poświęcił się karierze aktorskiej.

Kariera edytuj

Mając 21 lat debiutował na dużym ekranie w komedii Kiedy byliśmy stłumieni (Quando eravamo repressi, 1992) i pojawił się w filmie telewizyjnym Włoska historia (Una storia italiana, 1992). Swoje pierwsze szlify aktorskie zdobywał również na scenie włoskich teatrów, m.in. w spektaklach: Animali a sangue freddo (1993), Messico e nuvole (1994), Macbeth Clan (1998).

Zwrócił na siebie uwagę rolą nauczyciela pływania w melodramacie Piękna księżniczka (Piccolo grande amore, 1993) obok Susanny York. W 1994 odebrał nagrodę Telegatto za rolę komisarza Gianniego Bredy w siódmym sezonie serialu Ośmiornica (La piovra 7, 1994), w którym zaistniał jeszcze w serii ósmej (1997) i dziewiątej (1998) jako prowadzący śledztwo młody inspektor Carlo Arcuti, a rola ta uczyniła go popularnym także w innych krajach świata. Grał w filmach komercyjnych, jak Palermo – Mediolan – bilet w jedną stronę (Palermo Milano solo andata, 1995)[2] w roli Nino Di Venanzio (nominacja do włoskiej nagrody David di Donatello za najlepszą rolę męską), komedii Słodka zemsta (Avenging Angelo, 2002)[3] u boku Anthony’ego Quinna, Madeleine Stowe i Sylvestra Stallone’a jako poczytny, jednak zagadkowy pisarz Marcello czy komedii romantycznej Pod słońcem Toskanii (Under the Tuscan Sun, 2003)[4], gdzie jako Marcello romansuje z dojrzałą pisarką (Diane Lane) z San Francisco, która w chwili twórczego i osobistego kryzysu, wyjeżdża do Włoch.

Chcąc przełamać stereotyp aktora o urodzie pięknego chłopca, niezdolnego grać głębokie role, z powodzeniem wcielił się w austriackiego oficera w dramacie wojennym Granica (La frontiera, 1996), wystąpił jako terrorysta w dreszczowcu Rewind (1998), zagrał człowieka opętanego przez diabła w filmie I Cavalieri che fecero l'impresa (2000) oraz skomplikowaną postać Lorenzo w melodramacie Okna (La Finestra di fronte, 2003). Włoska krytyka bardzo chwaliła sposób, w jaki zagrał świętego Franciszka z Asyżu (dla roli schudł 14 kg) w biograficznym filmie telewizyjnym Franciszek (Francesco, 2002)[5].

W polskim filmie biograficznym Karol – Człowiek, który został papieżem (Karol, un uomo diventato papa, 2005) zagrał postać księdza Tomasza Zaleskiego[6], który w czasie hitlerowskiej okupacji stara się zachować godność i nie poddaje się terrorowi, za co zostaje później rozstrzelany.

Życie prywatne edytuj

Spotykał się z Rominą Mondello (1994-95)[7]. Od 1997 związany był z lekarką weterynarzem Chiarą Giordano, z którą się ożenił w marcu 2000. Wychowali troje dzieci: dwóch synów - Alessandro Leona (ur. 29 stycznia 2000) i Francesco (ur. 2001) oraz córkę Sophię. Para od 2013 roku jest w separacji[8], a Bova związał się z hiszpańską aktorką Rocío Muñoz Morales[9][10]. 2 grudnia 2015 urodziła się ich córka Luna[11][12].

Jego przyjaciółmi zostali: Giorgio Armani, George Clooney, Alessandro Gassman i Maria Grazia Cucinotta.

Nagrody i nominacje edytuj

  • David di Donatello
    • 1996 – nominacja - Najlepszy aktor drugoplanowy - za rolę Nino Di Venanzio w Palermo Mediolan pod eskortą (Palermo Milano solo andata, 1995)
    • 2011 – nominacja - Najlepszy aktor drugoplanowy - za rolę Piero w La nostra vita (Nasze życie, 2010)
  • Globo d'oro
    • 2006 – Globo d'oro - nagroda europejska
    • 2007 – Najlepszy aktor jako Giuseppe w Io, l'altro (Ja, odmieniec, 2007)
    • 2011 – Najlepszy aktor - za rolę Giulio w Nessuno mi può giudicare (Pani do towarzystwa, 2011)
  • Telegatto
    • 2008 – Najlepszy aktor

Filmografia edytuj

Filmy kinowe edytuj

Filmy TV edytuj

  • 1992: Włoska historia (Una Storia italiana) jako Giuseppe Abbagnale
  • 1998: Ultimo, czyli Ostatni (Ultimo) jako Roberto di Stefano „Ultimo"
  • 2001: Madame de... jako Vittorio
  • 2001: Francesca i Nunziata (Francesca e Nunziata) jako Federico Montorsi
  • 2004: Ultimo, czyli Ostatni 3 (Ultimo 3) jako Roberto di Stefano „Ultimo"
  • 2005: Karol. Człowiek, który został papieżem (Karol, un uomo diventato papa) jako Tomasz Zaleski

Seriale TV edytuj

  • 1994: Ośmiornica 7 (La Piovra 7) jako komisarz Gianni Breda
  • 1997: Ośmiornica 8 (La Piovra 8 – Lo scandalo) jako kapitan Carlo Arcuti
  • 1998: Ośmiornica 9 (La Piovra 9 – Il patto) jako kapitan Carlo Arcuti
  • 2002: Święty Franciszek z Asyżu (Francesco) jako św. Franciszek z Asyżu
  • 2006: Czas na Briana (What About Brian) jako Angelo Varzi
  • 2007: Firma – CIA (The Company) jako Roberto Escalona

Włoski dubbing edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Raoul Bova. MYmovies. [dostęp 2016-01-05]. (wł.).
  2. ↑ Raoul Bova. AlloCiné. [dostęp 2016-01-05]. (fr.).
  3. ↑ Raoul Bova. Film.it. [dostęp 2016-01-05]. (wł.).
  4. ↑ Raoul Bova. Osobnosti.cz. [dostęp 2016-01-05]. (cz.).
  5. ↑ Raoul Bova. memim.com. [dostęp 2016-01-05]. (ang.).
  6. ↑ Karol, un uomo diventato papa. taodue.it. [dostęp 2016-01-05]. (wł.).
  7. ↑ Raoul Bova relationship history. FamousFix. [dostęp 2016-01-05]. (ang.).
  8. ↑ Raoul Bova in Armani. Vanity Fair. [dostęp 2016-01-05]. (wł.).
  9. ↑ Raoul Bova e Rocío Muñoz Morales, romantica Roma. VanityFair.it. [dostęp 2016-01-05]. (wł.).
  10. ↑ Rocio Munoz Morales, primo albero di Natale da mamma. Oggi. [dostęp 2016-01-05]. (wł.).
  11. ↑ Ecco Luna, la figlia di Raoul Bova e Rocio Morales. Leggo. [dostęp 2016-01-05]. (wł.).
  12. ↑ Raoul Bova e Rocio Munoz Morales, ecco Luna. TgCom. [dostęp 2016-01-05]. (wł.).
  13. ↑ AntonioGenna.net presenta: IL MONDO DEI DOPPIATORI - ZONA CINEMA: "Hercules" [online], antoniogenna.net [dostęp 2023-01-09].
  14. ↑ AntonioGenna.net presenta: IL MONDO DEI DOPPIATORI - ZONA CINEMA: "Bolt - Un eroe a quattro zampe" [online], antoniogenna.net [dostęp 2023-01-09].
  15. ↑ AntonioGenna.net presenta: IL MONDO DEI DOPPIATORI - ZONA CINEMA: "La famiglia Addams" (2019) [online], antoniogenna.net [dostęp 2023-01-09].
  16. ↑ AntonioGenna.net presenta: IL MONDO DEI DOPPIATORI - ZONA CINEMA: "Cip e Ciop agenti speciali" [online], antoniogenna.net [dostęp 2023-01-09].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Raoul_Bova&oldid=71686681”