Rezerwat przyrody Dolina Postomii

Dolina Postomiileśny rezerwat przyrody w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Słońsk. Leży w granicach Parku Krajobrazowego Ujście Warty[1].

Dolina Postomii
Ilustracja
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Położenie

gmina Słońsk

Mezoregion

Kotlina Gorzowska

Data utworzenia

6 stycznia 2005

Akt prawny

Rozporządzenie Nr 1 Wojewody Lubuskiego

Powierzchnia

68,6574 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Dolina Postomii”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Dolina Postomii”
Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego
Mapa konturowa powiatu sulęcińskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Dolina Postomii”
Położenie na mapie gminy Słońsk
Mapa konturowa gminy Słońsk, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Dolina Postomii”
Ziemia52°33′56″N 14°52′12″E/52,565556 14,870000
Punkt widokowy w rezerwacie

Ustanowienie ochrony rezerwatowej ma na celu skuteczną ochronę walorów przyrodniczych krawędzi doliny Postomii pomiędzy Lemierzycami a Słońskiem[2].

Obszar rezerwatu obejmuje południową krawędź i dno doliny rzeki Postomii, stanowiącej jednocześnie krawędź szerokiej pradoliny Warty. Dno doliny zajmują zbiorowiska szuwarowe i łąkowe. Graniczą one przestrzennie z wąskim pasem łęgów olszowo-jesionowych. Na wyższych terasach i na stromych krawędziach doliny zachowały się bardzo dobrze wykształcone fragmenty lasów grądowych oraz dąbrów acydofilnych[2].

Obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[3].

Cele rezerwatu

edytuj

Celem ochrony jest zachowanie naturalnych ekosystemów leśnych i nieleśnych[2].

Rezerwat jest ostoją szeregu ginących i zagrożonych gatunków roślin i zwierząt, przede wszystkim ptaków i owadów. Stanowi on też jedno z lepiej zachowanych stanowisk grądu w tym regionie. Występujące na tym terenie typy siedlisk wskazane są w załączniku I do Dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory, które wymagają ochrony[2].

Flora i fauna

edytuj

Na terenie rezerwatu występuje wiele rzadkich i chronionych roślin jak: bluszcz pospolity, cis pospolity, czerniec gronkowy, dzwonek brzoskwiniolistny, kokorycz wątła, konwalia majowa, paprotka zwyczajna, przylaszczka pospolita, śnieżyczka przebiśnieg oraz żankiel zwyczajny. W terenie zlokalizowano ponad 80 drzew o wymiarach pomnikowych. Stanowią one siedlisko dla wielu rzadkich gatunków grzybów, owadów i innych bezkręgowców i powinny być traktowane jako obiekty specjalnej troski[2].

Bardzo bogata jest również fauna rezerwatu. W grupie chrząszczy kózkowatych stwierdzono aż 32 gatunki, w tym szereg rzadkich i ginących na terenie Polski Zachodniej i całego kraju. Podobnie zróżnicowana i bogata jest awifauna lęgowa rezerwatu, licząca 50 gatunków ptaków. Szereg z nich to gatunki ginące i zagrożone[2].

Podstawa prawna

edytuj

Rozporządzenie nr 1 Wojewody Lubuskiego z dnia 6 stycznia 2005 r. Na podstawie art. 13 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2022 r. poz. 916)[2].

Obszar rezerwatu

edytuj

W skład rezerwatu przyrody wchodzą działki o numerach ewidencyjnych: 3/15 – 3,3239 ha, 3/18 – 3,8157 ha, 838 – 7,2390 ha, 840 – 2,3307, 842 – 5,5619 ha, 844 – 7,0979 ha, 846 – 10,6921, 848 – 12,8455 ha, 850 – 4,4307 ha, 852 – 1,3477 ha, 854 – 2,3916 ha, 856 – 7,5807 ha położone w obrębie ewidencyjnym miejscowości Lemierzyce, gminie Słońsk, powiecie sulęcińskim[2].

Grunty rezerwatu w całości stanowią własność Skarbu Państwa w zarządzie Przedsiębiorstwa Lasy Państwowe (Nadleśnictwo Ośno Lubuskie)[2].

Turystyka

edytuj

Przez teren rezerwatu prowadzi ścieżka edukacyjno-przyrodnicza[4].

Przypisy

edytuj
  1. Inne formy ochrony przyrody. [w:] Park Krajobrazowy „Ujście Warty” [on-line]. Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Lubuskiego. [dostęp 2018-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-01)].
  2. a b c d e f g h i Rozporządzenie Nr 1 Wojewody Lubuskiego z dnia 6 stycznia 2005 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. [w:] Dz. Urz. Województwa Lubuskiego Nr 2, poz. 25 [on-line]. 2005-01-17. [dostęp 2018-10-07].
  3. Rezerwat przyrody Dolina Postomii. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-10-07].
  4. Zarządzenie Nr 1/2016 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 20 stycznia 2016 r. w sprawie wyznaczenia szlaku pieszego w rezerwacie przyrody „Dolina Postomii”. [dostęp 2019-05-17].