Roman Hula

polski funkcjonariusz Policji, Komendant Główny Policji w latach 1991–1992

Roman Hula (ur. 30 maja 1953 w Zakopanem[1]) – polski oficer, podinspektor Policji, komendant główny Policji w latach 1991–1992.

Roman Hula
podinspektor Policji podinspektor Policji
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1953
Zakopane

Przebieg służby
Lata służby

1976–1992

Formacja

Milicja Obywatelska
Policja

Stanowiska

komendant wojewódzki Policji w Katowicach (1990–1991),
komendant główny Policji (1991–1992)

Życiorys edytuj

Od 1976 pracował w Milicji Obywatelskiej. Ukończył studia w Wyższej Szkole Oficerskiej MSW w Szczytnie. Był jednym z milicjantów pracujących przy sprawie Joachima Knychały („Wampir z Bytomia”), śląskiego seryjnego mordercy kobiet, skazanego i straconego w 1985[2]. W 1989 pełnił funkcję zastępcy szefa Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych ds. Milicji w Piekarach Śląskich. 7 września 1989 wraz z grupą milicjantów wystosował list do premiera Tadeusza Mazowieckiego, zawierający m.in. postulaty rozdzielenia MO i Służby Bezpieczeństwa, reorganizacji ZOMO, przywrócenia do pracy w milicji funkcjonariuszy zwolnionych z przyczyn politycznych oraz utworzenia związku zawodowego milicjantów. Inicjatywa ta spotkała się z przychylną reakcją działaczy NSZZ „Solidarność” oraz posłów Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego.

W styczniu 1990 stanął na czele Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy MO. W czerwcu 1990, dzięki poparciu działaczy OKP został komendantem wojewódzkim Policji w Katowicach. Rok później, 17 lipca 1991, awansował na stanowisko komendanta głównego Policji. Podjął próbę reorganizacji policji, jednak po pół roku, 14 stycznia 1992 podał się do dymisji i odszedł ze służby.

W późniejszych latach bez sukcesów próbował swoich sił w polityce. Założył również prywatną firmę ochroniarską oraz zasiadał w zarządzie klubu piłkarskiego Sokół Tychy.

Przypisy edytuj

  1. Roman Hula. lubimyczytac.pl. [dostęp 2018-09-15].
  2. TVP, serial dokumentalny Paragraf 148 – Kara śmierci, odc. Kryptonim „Frankensthein”

Linki zewnętrzne edytuj