Romuald Wermiński

oficer Wojska Polskiego

Romuald Wermiński (ur. 15 sierpnia?/27 sierpnia 1890 w Błoszczyńcach, zm. 12 czerwca 1919 w Lidzie) – porucznik pilot Wojska Polskiego.

Romuald Wermiński
Ilustracja
porucznik pilot porucznik pilot
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1890
Błoszczyńce, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1919
okolice Lidy, Polska

Przebieg służby
Lata służby

1914–1919

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Formacja

Carskie Siły Powietrzne
Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

4 eskadra wywiadowcza

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Walecznych (1920–1941)
Hannover Roland CL.II – na takim samolocie zginęli Romuald Wermiński i Włodzimierz Rice

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinnym majątku Błoszczyńce, w ówczesnej guberni kijowskiej (obecnie Ukraina). Był synem Stanisława i Stanisławy z Piotrowskich. Ukończył gimnazjum, a następnie Politechnikę w Kijowie[1].

Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do armii rosyjskiej. Przydzielony do lotnictwa, ukończył kurs pilotażu w Sewastopolu na Krymie[1]. Po ukończeniu kursu skierowany został na front do walki z Niemcami i Austriakami. Wziął czynny udział w walkach do momentu wybuchu rewolucji. W 1917 rozpoczął współpracę z Polską Organizacją Wojskową[1].

W 1918 przedostał się na teren Kongresówki, a po utworzeniu pierwszych eskadr lotniczych wstąpił do lotnictwa. Przydzielony do 4 eskadry wywiadowczej. Wziął udział w walkach na froncie litewsko-białoruskim m.in. w bombardowaniach Mołodeczna, Wilejki, Mińska.

12 czerwca 1919 wystartował z podporucznikiem obserwatorem Włodzimierzem Rice i ładunkiem bomb na samolocie Hannover Roland CL.II do kolejnego lotu bojowego. Na wysokości 50 m samolot wpadł w korkociąg i spadł na ziemię. Obaj lotnicy zginęli[1].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 302.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 23 listopada 1921 roku, s. 1554.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 435.

Bibliografia

edytuj