Rutki-Borki
wieś w województwie mazowieckim
Rutki-Borki – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Ciechanów.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
23 |
| Kod pocztowy |
06-400[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WCI |
| SIMC |
0112756[5] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Ciechanów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu ciechanowskiego  | |
 52°51′49″N 20°29′25″E/52,863611 20,490278[1]
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0112762 | Rutki-Bronisze | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Obok miejscowości przepływa niewielka rzeka Rosica, dopływ Wkry.
W pobliżu wsi rośnie najgrubsza w kraju grusza polna. To drzewo o obwodzie 627 cm (tuż przy gruncie), bardzo nisko rozwidlające się na cztery konary, tworzące okazałą koroną. Grusza jest w złym stanie zdrowotnym; jej wiek ocenia się na 350 lat[7].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 118722
- ↑ Wieś Rutki-Borki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-12-23], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-12-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1102 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016, s. 308
Linki zewnętrzne edytuj
- Rutki(2) ''b) R.-Borki'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 44.