Ryżoszczur krótkoogonowy

Ryżoszczur krótkoogonowy
	Sigmodontomys alfari
	J.A. Allen, 1897
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	bawełniaki
Plemię	Oryzomyini
Rodzaj	Sigmodontomys; J.A. Allen, 1897
Gatunek	ryżoszczur krótkoogonowy
Synonimy
	Oryzomys ochraceus J.A. Allen, 1908; Nectomys alfari efficax E.A. Goldman, 1913;
	Oryzomys ochraceus J.A. Allen, 1908; Nectomys alfari efficax E.A. Goldman, 1913;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies

Ryżoszczur krótkoogonowy^[5] (Sigmodontomys alfari) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w rodzinie chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania edytuj

Ryżoszczur krótkoogonowy występuje w skrajnie wschodnim Hondurasie, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, zachodniej i środkowej Kolumbii, północno-zachodniej Wenezueli i zachodnim Ekwadorze^[6]^[7]^[8]

Taksonomia edytuj

Gatunek i rodzaj po raz pierwszy naukowo opisał w 1897 roku amerykański zoolog Joel Asaph Allen^[3]^[2]. Opis ukazał się w czasopiśmie Bulletin of the American Museum of Natural History. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Allen wskazał Jiménez na wysokości 700 stóp, 3 mile na wschód od Guápiles, w prowincji Limón w Kostaryce^[2]. Holotypem był samiec (skóra i kości) pochodzący z kolekcji kostarykańskiego archeologa i zoologa Anastasio Alfaro^[9].

Tradycyjnie do rodzaju Sigmodontomys należał ryżoszczur długoogonowy^[10] jednak badania Pine’a i współpracowników z 2012 roku przenoszą ryżoszczura długoogonowego do odrębnego rodzaju Tanyuromys^[11].

Etymologia edytuj

Sigmodontomys: rodzaj Sigmodon Say & Ord, 1825 (bawełniak); μυς mus, μυός muos „mysz”^[12].
alfari: Anastasio Alfaro (1865–1951), kostarykański archeolog, geolog, etnolog i zoolog^[2].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 120–172 mm, długość ogona 140–190 mm, długość ucha około 19 mm, długość tylnej stopy 34–37 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała^[7].

Przypisy edytuj

↑ Sigmodontomys alfari, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Allen 1897 ↓, s. 39.
↑ ^a ^b Allen 1897 ↓, s. 38.
↑ R.P.R.P. Anderson R.P.R.P. i inni, Sigmodontomys alfari, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-11-30] (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 408. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 455. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Species Sigmodontomys alfari. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-30].
↑ Allen 1897 ↓, s. 40.
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Sigmodontomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-30].
↑ R.H. Pine, R.M. Timm & M. Weksler. A newly recognized clade of trans-Andean Oryzomyini (Rodentia: Cricetidae), with description of a new genus. „Journal of Mammalogy”. 93 (3), s. 851–870, 2012. DOI: 10.1644/11-MAMM-A-012.1. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).

Bibliografia edytuj

J.A. Allen. Additional notes on Costa Rican Mammals, with descriptions of new species. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 9, s. 31–44, 1897. (ang.).

[itis-1] Sigmodontomys alfari, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[CITEREFAllen1897[https://www.biodiversitylibrary.org/page/27046616_39]-2] Allen 1897 ↓, s. 39.

[CITEREFAllen1897[https://www.biodiversitylibrary.org/page/27046615_38]-3] Allen 1897 ↓, s. 38.

[iucn-4] R.P.R.P. Anderson R.P.R.P. i inni, Sigmodontomys alfari, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-11-30] (ang.).

[Cichocki&inni-5] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-6] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 408. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Pardiñas&inni-7] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 455. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[Wilson&Reeder-8] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Species Sigmodontomys alfari. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-30].

[CITEREFAllen1897[https://www.biodiversitylibrary.org/page/27046617_40]-9] Allen 1897 ↓, s. 40.

[Wilson&Reeder2-10] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Sigmodontomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-30].

[Pine&inni-11] R.H. Pine, R.M. Timm & M. Weksler. A newly recognized clade of trans-Andean Oryzomyini (Rodentia: Cricetidae), with description of a new genus. „Journal of Mammalogy”. 93 (3), s. 851–870, 2012. DOI: 10.1644/11-MAMM-A-012.1. (ang.).

[Palmer-12] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).

[5]

[1]

[2]

[3]

[4]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]