SS Krakówmasowiec zbudowany w roku 1925 we francuskiej stoczni Chantiers Navals Français w Blainville-sur-Orne koło Caen. Bliźniaczymi statkami były SS "Wilno", SS "Katowice", SS "Poznań" oraz SS "Toruń". Statki te nazywane były, ze względu na pochodzenie, francuzami.

SS Kraków
Ilustracja
Poprzednie nazwy

Frimaire

Bandera

 Polska

Port macierzysty

Gdynia

Armator

ŻP/PŻM

Historia
Stocznia

Chantiers Navals Français w Blainville

Data wodowania

1925

Data wycofania ze służby

1959

Dane techniczne
Nośność (DWT)

3000

Liczebność załogi

28

Długość całkowita (L)

84,60 m

Szerokość (B)

12,10 m

Zanurzenie (D)

5,50 m

Pojemność

brutto 2018 RT
netto: 1121 RT

Napęd mechaniczny
Silnik

trzycylindrowa maszyna parowa

Moc silnika

1200 KM

Prędkość maks.

9 w.

Przed wojną

edytuj

„Kraków” wszedł do Gdyni w styczniu 1927 roku. W uroczystości poświęcenia i podniesienia polskiej bandery uczestniczył ówczesny minister przemysłu i handlu, budowniczy portu w Gdyni Eugeniusz Kwiatkowski. Statek pływał głównie po Bałtyku i Morzu Północnym, ale był też pierwszym statkiem Polskiej Marynarki Handlowej, który w roku 1928 przeszedł przez Kanał Sueski na Morze Czerwone. Tam też, w porcie Dżidda, załadowano na pokład stado owiec − osobisty dar szejka Hidżazu dla Polski[1].

Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku stał się – za sprawą drukowanej w odcinkach w tygodniku „Płomyczek” powieści – bardzo popularny wśród dzieci[1].

W konwojach

edytuj

W chwili wybuchu II wojny światowej znajdował się na Morzu Śródziemnym, gdzie wkrótce zaczął pływać we francuskich konwojach. Po upadku Francji w czerwcu 1940 roku odłączył się (pod pozorem konieczności uzupełnienia paliwa) od jednego z takich konwojów i zawinął do Gibraltaru, „gdzie dał się aresztować” Brytyjczykom[1].

Następne wojenne lata spędził w atlantyckich konwojach, a w 1944 brał udział w lądowaniu w Normandii.

21 września 1945 „Kraków”, jako pierwszy polski statek po wojnie, wszedł do zrujnowanego portu w Gdyni. Od roku 1951 pływał dla Polskiej Żeglugi Morskiej, a 1 stycznia 1959 został skasowany i przekazany Zarządowi Portu w Szczecinie jako pływający magazyn MP 1[2].

Ostatecznie w roku 1964 oddany został na złom.

Przypisy

edytuj
  1. a b c J.Piwowoński, s.18.
  2. J.Piwowoński, s.20.

Bibliografia

edytuj
  • Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.