SS Toruń
SS Toruń – masowiec zbudowany w roku 1925 we francuskiej stoczni Chantiers Navals Français w Caen. Bliźniaczymi statkami były SS "Wilno", SS "Katowice", SS "Poznań" oraz SS "Kraków". Statki te nazywane były najczęściej "węglowcami" lub też, ze względu na swe pochodzenie, "francuzami".
| |
| Poprzednie nazwy |
Brumaire |
|---|---|
| Następne nazwy |
Hannes Freymann |
| Bandera | |
| Port macierzysty |
Gdynia |
| Armator |
Żegluga Polska (1927-1939) |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data wodowania |
1925 |
| Data wycofania ze służby |
1960 |
| Data zatonięcia |
1939 (zatopiony przez Polaków) |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) |
2850 |
| Liczebność załogi |
26 |
| Długość całkowita (L) |
84,60 m |
| Szerokość (B) |
12,20 m |
| Zanurzenie (D) |
5,60 m |
| Pojemność |
brutto: 2018 RT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
trzycylindrowa maszyna parowa |
| Moc silnika |
1200 KM |
| Liczba śrub napędowych |
1 |
| Prędkość maks. |
9 w. |
Przed wojnąEdytuj
"Toruń" wszedł do Gdyni w styczniu 1927 roku. W uroczystości poświęcenia i podniesienia polskiej bandery uczestniczył ówczesny minister przemysłu i handlu, budowniczy portu w Gdyni Eugeniusz Kwiatkowski. Statek pływał, wożąc polski węgiel, głównie po Bałtyku i Morzu Północnym, a z portów angielskich do kraju tomasynę.
Pod niemiecką banderąEdytuj
W chwili wybuchu II wojny światowej "Toruń" stał zacumowany w gdyńskim porcie jako statek bunkrowy dla okrętów marynarki wojennej. W chwili, gdy pod naciskiem oddziałów Wehrmachtu, obrońcy miasta musieli się zeń wycofać, zatopili statek w wejściu do portu.
Niemcy szybko podnieśli "Toruń", wyremontowali i wcielili do służby pod nazwą "Hannes Freymann". Pływał w tej roli do roku 1944, kiedy to został zbombardowany i zatopiony przez samoloty alianckie w norweskim fiordzie. Ponownie podniesiony i prowizorycznie połatany, odholowany został na remont w Kilonii. Tam jednak uszczelnienia puściły, statek osiadł na dnie basenu i tak doczekał końca wojny.
W PRLEdytuj
Po wydobyciu i remoncie "Toruń" został w maju 1946 roku zwrócony Polskiej Marynarce Handlowej. Pod polską banderą pływał (najpierw w Żegludze Polskiej, a potem w Polskiej Żegludze Morskiej) do roku 1960, kiedy to został ostatecznie wycofany ze służby i oddany Zarządowi Portu w Gdańsku jako magazyn pływający MP-ZP Gda 20.
W roku 1965 oddany na złom.
BibliografiaEdytuj
- Jerzy Miciński: Księga statków polskich: 1918-1945, T.1. Gdańsk: Polnord-Oskar, 1996. ISBN 83-86181-23-0.
- Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.