Saikaku Ihara

japoński pisarz i poeta

Saikaku Ihara (jap. 井原 西鶴 Ihara Saikaku; ur. 1642, zm. 9 września 1693)japoński pisarz i poeta.

Saikaku Ihara
井原 西鶴
Ilustracja
Pomnik pisarza w chramie Ikukunitama, Osaka
Imię i nazwisko

Tōgo Hirayama

Data urodzenia

1642

Data śmierci

9 września 1693

Narodowość

japońska

Język

japoński

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

Edo

Życie i twórczość

edytuj

Prawdziwe imię i nazwisko Ihary to Tōgo Hirayama (jap. 平山 藤五 Hirayama Tōgo). Pochodził z rodziny kupieckiej z Osaki. Zbierał historyjki, anegdoty i plotki. Napisał liczne opowiadania i powieści z życia wojowników, mieszczan, aktorów, homoseksualistów, kurtyzan i ubogich ludzi.

Ihara jest jednym z najwybitniejszych pisarzy czasów nowożytnych. Wysoką ocenę zawdzięcza doskonałej formie stylistycznej i kompozycyjnej swoich utworów odzwierciedlających aspiracje, ideały, a także społeczne i kulturowe warunki życia nowego stanu mieszczańskiego. Jego twórczość przypomina europejską powieść pikarejską, w której dramatyczne przeżycia przedstawione z dystansu stają się zwykłymi zdarzeniami w życiu przyrody i ludzi. Autor może być porównywany do Daniela Defoe, Boccaccia i Rabelais’go[1]. Charakteryzuje go oszczędność środków, wartki tok, cięty dowcip i gwałtowne przejścia od spraw poważnych do komicznych.

Powieściopisarze japońscy XIX i XX wieku wydobyli go z zapomnienia, w które popadł po śmierci.

Wybrane utwory

edytuj
  • Wielka liczba strof (Ōkukazu, 1677) – zbiór haikai
  • Życie miłosne pewnego mężczyzny (Kōshoku ichidai otoko, 1682) – powieść
  • Wieczysty skarbiec Japonii (Nippon eitaigura, 1688) – powieść
  • Pięć kobiet, które żyły dla miłości (Kōshoku gonin onna, 1686) – powieść
  • Kobieta, która żyła dla miłości (Kōshoku ichidai onna, 1686)
    Jest to opowieść w formie monologu, będąca czymś w rodzaju wyznania skruchy. Bohaterka, pochodząca z arystokracji, zawiedziona miłością do młodzieńca z niższych sfer, po śmierci kochanka wychodzi za mąż za starca. Szybko owdowiawszy, pozwala dojść do głosu swej lubieżnej naturze. Najpierw zostaje konkubiną pewnego mężczyzny, który ją porzuca, następnie trafia na drogę prostytucji, przechodzi przez wszystkie szczeble tej profesji. Odsłania najbardziej skrywane tajemnice miejskiego i kupieckiego społeczeństwa japońskiego XVII wieku. Książka została wydana w Polsce pt.: „Żywot kobiety swawolnej”.
  • Opowiadania z prowincji (1685) – zbiór historyjek, anegdot i plotek
  • Obrachunki człowieka (Seken mune zan’yō, 1692) – cykl opowiadań

Tłumaczenia na język polski

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2012, s. 221-222. ISBN 978-83-01-17214-5.

Bibliografia

edytuj