Saksonia-Weimar-Eisenach
Księstwo Saksonii-Weimar-Eisenach, od 1815 Wielkie Księstwo Saksonii-Weimar-Eisenach (niem. Großherzogtum Sachsen-Weimar-Eisenach) – państwo niemieckie wywodzące się z księstwa Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego ernestyńskiej linii dynastii Wettynów, ze stolicą w Weimarze. Powstało w 1809 w wyniku połączenia przez księcia Karola Augusta księstw: Saksonii-Eisenach i Saksonii-Weimar.
| |||||
1809–1918 | |||||
| |||||
![]() | |||||
Stolica | Weimar | ||||
Ustrój polityczny | monarchia | ||||
Ostatnia głowa państwa | wielki książę Wilhelm Ernest | ||||
Powierzchnia • całkowita |
3610 km² | ||||
Liczba ludności (1910) • całkowita • gęstość zaludnienia |
417 149 116 osób/km² | ||||
HistoriaEdytuj
W 1815 uzyskało status wielkiego księstwa. W tym samym roku weszło w skład Związku Niemieckiego, w 1866 roku w skład Związku Północnoniemieckiego; po zjednoczeniu Niemiec w 1871 roku zostało jednym z krajów Cesarstwa Niemieckiego.
W wyniku rewolucji listopadowej w 1918 i obaleniu monarchii państwo przekształcono w Wolne Państwo Saksonia-Weimar-Eisenach (Freistaat Sachsen-Weimar-Eisenach), które dwa lata później weszło w skład Turyngii.
WładcyEdytuj
- 1809–1828 Karol August I (od 1815 wielki książę)
- 1828–1853 Karol Fryderyk (syn)
- 1853–1901 Karol Aleksander (syn)
- 1901–1918 Wilhelm Ernest II (wnuk, usunięty, zm. 1923)
od 1918 republika
CiekawostkaEdytuj
Na obecnym terenie Polski książęta weimarscy do 1945 posiadali wielkie dobra z Henrykowem (Dolny Śląsk) jako główną siedzibą.