Sarduszka bezogonowa

wymarły gatunek ssaka

Sarduszka bezogonowa[4] (Prolagus sardus) – wymarły gatunek ssaka z rodziny sarduszkowatych (Prolagidae).

Sarduszka bezogonowa
Prolagus sardus[1]
(Wagner, 1832)
Okres istnienia: środkowy plejstocenholocen
0.774/0
0.774/0
Ilustracja
Rekonstrukcja wyglądu sarduszki bezogonowej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

zajęczaki

Rodzina

sarduszkowate

Rodzaj

sarduszka

Gatunek

sarduszka bezogonowa

Synonimy
  • Lagomys sardus Wagner, 1832[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania edytuj

Sarduszka bezogonowa występowała na podstawie materiału kopalnego sprzed 2000 lat na Korsyce, Sardynii i innych okolicznych wyspach[5]. Doniesienia o dużych gryzoniach zawarte w historycznych zapisach sugerują, że gatunek ten przetrwał do XVIII wieku, ale nie znaleziono okazów które by to potwierdziły[5].

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1832 roku niemiecki paleontolog i zoolog Johann Andreas Wagner nadając mu nazwę Lagomys sardus[2]. Holotyp pochodził z Sardynii[6].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za monotypowy[5].

Etymologia edytuj

  • Prolagus: gr. προ pro „blisko, podobny”; λαγoς lagos „zając”[7].
  • sardus: łac. Sardus „Sardyńczyk, sardyński”, od Sardi „Sardyńczycy”, od gr. Σαρδω Sardō „Sardynia”[8].

Status edytuj

Ostatnie okazy były prawdopodobnie odnotowane w 1774 roku, a do wyginięcia przyczyniła się utrata siedlisk, drapieżnictwo, oraz rywalizacja z gatunkami inwazyjnymi[3].

Przypisy edytuj

  1. Prolagus sardus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b J.A. Wagner. Ueber die fossilen Insectenfresser, Nager und Vögel der Diluvialzeit. „Abhandlungen der Mathematisch-Physikalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften”. 1, s. 763–767, 1832. (niem.). 
  3. a b A.T. Smith & H.C. Lanier, Prolagus sardus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2021-2 [dostęp 2021-09-19] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 56. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 278. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Prolagus sardus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-09-19].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 571, 1904. (ang.). 
  8. The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).